8 yaşındaki Buse Nur mum ışığında ders çalışıyor

11 aylık fatura birikince elektrikleri kesilen aile, 2 haftadır mum ışığında yaşamak zorunda kaldı. Şeker hastası olan 8 yaşındaki Buse Nur'un, mum ışığında ders çalışması yürek burkuyor.

Kent merkezinde ikamet eden Turan ailesi, zor günler geçiriyor. Kalebodur ustası Mustafa Turan'ın eşi Aysel Turan(42), 4 yıl önce rahim kanserinden dolayı kemoterapi gördüğü sırada sağ tarafı felç kalırken, 2 yıl önce 8 yaşındaki kızı Buse Nur şeker hastalığına yakalandı. Turan, yürüme ve konuşma güçlüğü çeken eşi ve kızına bakmak zorunda kalınca evden dışarı çıkamaz oldu.

Turan, kızının günde 3 kez insülin iğnesi olduğunu, eşi ve çocuğunun hastane giderleri nedeniyle 11 aylık elektrik borcunu ödeyemediğini anlattı. 2 haftadır elektriksiz yaşayan ailenin ilkokula giden kızları Buse Nur da mum ışığında derslerine çalışıyor.

Mustafa Turan, “Eşim yüzde 91 özürlü. Ben eşime ve çocuğuma baktığım için 700 lira evde bakım parası alıyorum, eşime de 3 ayda bir bin 200 lira maaş veriyorlar. Bunların tedavisinde ve hastanelerde masrafımız çok olduğu için evde elektriğimizi, suyumuzu ödeyemedik. Şu an kömürümüzü alamadık. Zor durumdayız. Kızım da 2 senedir şeker hastası. Günde 3 defa insülin kullanıyor. Bunun takibi var. Elektrik faturam icralık. Aboneliğim iptal oldu. Çok zor durumdayız. Elektriklerimiz kesik olduğu için mum ışığında ders yapmak zorunda kalıyoruz. Devamlı mum ışığındayız. Bize yardım edilmesini istiyoruz. Kızıma şeker pompası taktırmak istiyoruz. Her gün insülin vurulduğu için kolları deliniyor, acı içinde kalıyor.” diye konuştu.

EŞİM FELÇLİ, ÇOCUĞA BAKMAK ZORUNDA OLDUĞUM İÇİN İŞSİZİM

Kızının 6 yaşından beri şeker hastası olduğunu ve zor günler geçirdiklerini ifade eden Mustafa Turan, şunları söyledi: “Kızımın yediği içtiği devamlı kontrol altında. Şu anda iyi gıda alamadığı için şekeri yüksek durumda. Okula göndermekte bile zorluk çekiyoruz. Şu an icra faiziyle birlikte 1100 lira borcumuz var. Aboneliğim iptal edildi. Mum ışığında ders çalışmak zorundayız. Kömürümüz de bitti, evde tüpümüzü bile dolduramadık. Komşudan aldığımız küçük bir tüple idare ediyoruz. Ben çocuğu bırakıp işe gidemiyorum. Çünkü çocuğun her zaman başında olmak zorundayım. Eşim yüzde 30 ancak konuşabiliyor. Beyninden pıhtı atmasından dolayı felç geçirdi. Bazı şeyleri algılayamadığı için çocuğun şeker değerini ve kaç ünite insülin yapılacağını bilemiyor. İşim olsa dahi bu çocuğu bırakıp nereye gideceğim? Yetkililerin bize yardım etmesini istiyorum.”

Şeker hastası Buse Nur ise, büyüyünce hastaları iyileştirmek için doktor olmak istediğini belirtti. CİHAN