Adnan Bahadır'ın Kaleminden
Bugün içerisinde bulunduğumuz sosyal ve manevi hayat ile geçmişte yaşadığımız sosyal ve manevi hayatı kıyaslayıp, hangisini tercih edeceğinizi sormak istiyorum. Neden bunu yazma gereği duyduğuma gelince son günlerde herkesin halinden şikâyetçi olduğunu, kimsenin mutlu olmadığını müşahede ettim. Ekonomik hayattan tutun da sosyal hayatınızdan manevi hayatımıza varıncaya dek toplumun pek çok kesiminin halinden memnun olmadığını gözlemledim. Çok değil 1970’li yıllarda bir sokakta sadece bir veya iki kişinin evinde telefon olurdu. Mahallede yaşayan komşular evinde telefonu olan komşuya gider oradan gurbette olan yakınlarını arar, haberleşir sıkıntısını giderirdi. Hiç unutmuyorum, Gürbüz Camii karşında Selvi sokakta bulunan iki katlı evimize telefon çekildiğinde sadece biz değil mahalle adeta bayram yapmıştı. Yakın komşularımız Kadir amcalar, Havva teyzeler, kasap amcanın çocukları bizim eve gelir uzaktaki akrabaları ile telefonla görüşür, ardından da bize teşekkür edip giderlerdi. Aynı şekilde uzakta bulunan akrabalarına bizim telefonumuzu verirler. Onlar bizi arayıp beş dakika sonra tekrar arayacaklarını, yakınlarına haber vermemizi isterler, biz de anında koşar komşuya haber verir, eve çağırır, yakınları ile görüşmelerini sağlardık.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.