Adnan Bahadır'ın Kaleminden
Son yirmi yıldan beri bayanlarla ilgili yapılan kanunlar, anlaşmalar ve imtiyazlar öyle bir noktaya geldi ki insanın acaba erkeklerin hakkını kim koruyacak sorusu aklıma geldi. 1 Mayıs 2011’de yapılan İstanbul anlaşmasını okudum, anlaşma o kadar uzun ki anlatamam, toplamda 75 maddeden oluşmakta ama her maddenin de kendi içerisinde şıkları, bölümleri ve fasılları olunca sayfalarca yer tutmakta oku, oku bitmiyor. Anlaşma 310 delegenin katılımıyla oluşmuş, iki aylık geçiş sürecinden sonra da kanunlaşmış oldu. Anlaşmanın kabul edilebilir makul tarafları da var, kabul edilmesi mümkün olmayan, tarihimize, kültürümüze, inancımıza ve töremize uymayan tarafları da var. Kabul edilebilir tarafı kadınlara yönelik şiddet, tecavüz, istismar gibi konular, bunlara hiç kimse itiraz etmez, edemez ancak kabul edilemez tarafı sözde namus olarak tarif edilen kısmıdır. Gerek Kültürümüzde gerek töremizde gerekse inancımızda namus kavramı için nice insan hayatını ortaya koymuş, ölmüş, öldürmüş, bedel ödemiştir. Namus kavramı toplumun Din gibi, iman gibi, vatan gibi kutsalıdır, her kim ki namus kavramını sözde namus olarak adlandırıp küçük görürse toplumun temel dinamitlerine bomba koyduğunu unutmasın...
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.