Görme engelli çocukların tiyatroyu yaşatma mücadelesi

Parıltı Görmeyen Çocuklara Destek Derneği ve Tiyatro Hayat, ortak bir projeye imza atarak görme engelli çocukların rol aldığı bir tiyatro oyunu sahneleyecek. 6-18 yaş arasında dernekte eğitim alan, görmeyen ya da az gören çocuk ve gençlerin rol aldığı oyunun adı,'Tarih Şakacı Bir Çocuktur'. Oyunculardan 3'ü okul öncesi, 16'sı ilköğretim ve 4'ü de lise öğrencisi. Toplam 23 oyuncunun 20'si kaynaştırma eğitimi doğrultusunda, normal gelişen, gören yaşıtları ile birlikte eğitim alıyor. 3'ü de görme engelliler okuluna devam ediyor. Tiyatro Hayat'ın koordinatörlüğünde sahnelenecek oyun, sokakta yaşamak zorunda kalan bir grup çocukla sahnesini kapatmak üzere olan bir tiyatro sahibinin hikayesini anlatıyor. Yaşadıkları semti terketmek zorunda kalan çocuklarla, sahne sahibinin yolu kesişince de tiyatroyu yaşatma mücadelesine girişirler. Projenin çocukların duygusal gelişimine katkı sağlayacağına inandığını belirten Parıltı Görmeyen Çocuklara Destek Derneği Başkanı Psk. Dr. A. Hale Bacakoğlu, “Tiyatro, heyecanla oluşturduğumuz bir proje oldu. Bilinçli eğitim, bilinçli aile desteği ile engellerin nasıl ortadan kalkacağını, gören ve görmeyen çocukların okul ve sosyal yaşamda nasıl birarada olabileceğini göstermek ve bu mesajı topluma iletebilmek açısından önemli bir projeydi. Toplum yaşantısında gören ve görmeyenlerin birlikte her alanda ne kadar başarılı olabileceklerinin mesajını taşıyan bu gösteri bence bir başarı öyküsüdür” dedi.

Tiyatro Hayat Koordinatörü Ali Anıl ise projede yer alma nedenlerini şöyle anlattı: “Tiyatro Hayat'ı kurarken günün birinde hep başkaları için gönüllü olarak bir şeyler yapabilmeyi, iyi ve doğru bir sosyal sorumluluk projesinde yer almayı hayal etmiştim. Ekim ayının başında bize bu proje için teklif sunan Parıltı Görmeyen Çocuklara Destek Derneği bir bakıma beni, kurduğum hayali gerçekleştirebileceğim insanlarla buluşturdu.”

Oyunda rol alan çocukların ailelerinin görüşleri:

İleride tiyatrocu olmak istiyor

Rahşan Korkmaz (Sidar Korkmaz'ın annesi):

İlk başta her pazar buraya gelmek işkence gibi geliyordu. Ama sonradan burası bende bir bağımlılık yarattı. Sidar'ın başarısı beni mutlu ettiği için artık provalara koşa koşa geliyoruz. Sidar'ın sosyal bir aktivitede olması çok hoşuma gidiyor. Yaratıcı drama derslerinden sonra Sidar'ın hırçınlığı geçti. Hocasına o kadar bağlı ki evde sürekli onun anlattıklarından bahsediyor. Beden dili dersleri sayesinde hareketleri de gelişti. İlerde tiyatrocu olmak istiyor.

Artık beni ve dış dünyayı hissedebiliyor

Necdet Aydın (Derya Aydın'ın babası):

Derya drama, beden dili ve perküsyon dersleri sayesinde sıra beklemeyi öğrendi. Eskiden sıra beklemez ve hep 'en önce ben' derdi. Bize hep 'çocuklarınızın gözü bastonları' derlerdi. Buradaki hocalar sayesinde yüz teması kurmayı öğrendi. Artık konuşurken yere bakmıyor, kafasını kaldırıyor. Derya artık beni ve dış dünyayı hissedebiliyor.

Topluluk karşısında nasıl davranmaları gerektiğini öğrendiler

Suna Yüksek (Fatih ve Burak Yüksek'in annesi):

Dernek yönetim kurulunda projeden bahsedildiğinde açıkçası gerçekleşmesinin pek mümkün olacağını düşünmemiştim. Çünkü bizim çocuklarla çalışmak her zaman zor ve bir o kadar da sabır gerektirir. Ancak hocaları bu işin üstesinden gelmeyi başardı.Çocuklar bu proje ile kendileri gibi görmeyen arkadaşları ile arkadaş gruplarını geliştirdiler. Drama dersleriyle şimdiye kadar kullanmayı bilmedikleri mimik ve jestleri öğrendiler. Hatta evde de değişik mimikler yapıp bizim bilip bilmediğimizi bile sınamaya başladılar. Topluluk karşısında nasıl davranmaları gerektiğini öğrendiler.