Dükkanda el işlerinden ev eşyalarına, at arabalarından zirai aletlere kadar pek çok eski eşyayı görebilmek mümkün.
Havza ilçe merkezinde yaşayan 53 yaşındaki Aydın Dağdelen, 1973 yılında 13 yaşında iken antikacılık yapan babasının yanında çalışmaya başladı. Babası öldüğünde de antikacılık mesleğini bırakmadı. Samsun'un merkezi ve köyleri ile civar illerde elde ettiği eski eşyaların sayısı her geçen gün arttı. Dağdelen, "Küçüklüğümde başlayan eski eşya merakınababam öldükten sonra daha da sımsıkı bağlandım. Dükkânımın bir köşesini antika eşyalarla, köylümüzün kullandığı malzemelerle kapladım." dedi.
Kendisinin antika eşyalara karşı meraklı olduğunu bilenlerin ellerindeki malzemeleri getirerek bir fiyat karşılığında sattığını ifafe eden Dasğdelen, şunları söyledi: "Sergideki antikaların birçoğunu parayla satın aldım. Parayla aldıklarımın yanında hediye gelenler de oldu. Koleksiyonumun arasında 100, 120 yıllık malzemeler var. Tarih bizim için çok önemli, sonuçta antika işi ile uğraşıyoruz. Genelde köylerde gezeriz, çünkü tarihi en çok köylü yaşamıştır. Hamur tekneleri olurdu, bu hamur tekneleri şimdi bahçe kenarlarında, balkonlarda bie kenara atılmış. Elimizde o kadar eskiye dayalı malzeme var ki hamur teknesi, gelin kızların çeyiz sandıkları, boş küp vazoları, çırkık, demir korkuluklar..."
Beraber çalıştıkları antikacı Nesimi Kutbay (29) ise "Babamla Aydın amca yıllardır beraber çalıştılar. Ben de antikacılık işine heves ettim, başladım. Benim için de baba mesleği. 9 yaşımdan bu zamana babamla gezer, köylerden antika eşyaları toplarız. Severek yapıyorum bu işi, ailemin geçimini de buradan kazanıyorum." dedi.
Antika eşyaları seven ve bu tür şeyleri bahçesinde sergileyen Dilaver Şimşir de (36) şunları söyledi: "Antika eşyaları evimin bahçesinde kullanıyorum. Geçmişte insanların yaptıkları el emeklerini, zorluklarla yaptığı el işlemelerini sahiplenmek, geçmişimizi unutmamak için bu tür antikalara sahip çıklımalı. Bu tür eşyalar geçmişteki zorlukları günümüzle karşılaştırmak açısından da faydalı." CİHAN