Bu başlığın sebebi, ülke insanı olarak rahatsız olduğum durumu en iyi şekilde yansıtabilme isteğidir.
İşsizlik bir süre geçince kendine yandaş olarak kavgayı, cinayetleri ve parçalanmayı getiriyor. Bazısı 'din'e sarılıyor hiç sarılmadığı kadar.Bu dünyada bulamadığı zenginliği orda elde edeceği umuduyla tevekkülle birlikte her şeye olumlu yanından bakmaya başlıyor. Bu da koyun olup sürüye üye olmanın başka bir çeşidini getiriyor tabi. Kimiyse kötü yollara dalıyor. İnsan aç kalırsa elinden ne gelirse yapar çünkü.Kulun kapısında kul da olur, hırsız da olur, yalancı da. Bazılarıysa en az uğraşı ile en çok parayı elde edebilmek için yarışma programlarının cümbüşü içine atıyor kendini. Bu rengarenk stüdyolar, hiç sönmeyecek gibi yanan ışıklar mı onu cezbediyor; yoksa güzel ya da yakışıklı ;ama bir o kadar da geveze ve cahil olan sunucunun yapmacık heyecanı mı bulaşıyor ona? Yoksa bozdur bozdur harca dedirtecek cinsten para ödülleri mi onun istediği?
Bir sürü etmen var altta yatan. Çünkü kiminin içinde ünlü olma hayalleri yatıyor; kimi hayatta kaybettiklerini geri alabilmenin rövanşında. Umuduyla kapıdan giren her kişi TV aleminin yeni 'renkli' siması olabilmek için kıvırdıkça kıvırıyor!
ISMMMO'nun 'Hayaller Yarışıyor' adlı araştırmasına göre Türkiye'de iki buçuk milyon insan yarışma programlarına yarışmacı olmak için başvurdu ve sırada bekliyor. Bu sayı her yüz kişiden on beşinin yarışmacı olmak için sırada beklediğini gösterir.Üstelik aynı araştırmaya göre dokuz ulusal kanalda şuan gösterilen on iki yarışma programına bu yıl beş yenisi daha ekleneceği belirtiliyor.
Kolay para hırsına kendini böylesine kaptıran ve benliğini unuturcasına TV aleminde olabilmek için yanıp tutuşan bir toplum... Ahlaken çökmüş, bilimde, sanatta, sosyal hayatta bir beklentisi kalmamış; tek derdi birkaç saat içinde ayakta dikilerek milyarları götürmek olan bireylerin olduğu bir toplum... Bu topluma ancak acınır!
Yani bu, o çok izlenen milyarları götürme programındaki gibi bir durum; ülke olarak 'acun'acak haldeyiz!
İyi haftalar...