Evlilikler; vahiy ölçüsünde gerçekleşmediği ve sünnet üzere yürütülmediği için probleme dönüşmektedir.
Sevgi, samimiyet, sadakat, sabır, saygı gibi unsurlar evlilik yürürken gerekli fiziki hususlardır.
Her maddi varlığın bir ruhu olduğu gibi evlilik müessesesinin yapısını oluşturan unsurların da bir ruhu vardır.
Evlilik iki karşı cinsin bir araya gelip, hayatlarını birlikte, belli sorumluluklar çerçevesinde götürmektir.
Bu ilkesel beraberlik evliliğin bedenedir. Bu bedene ruh veren unsur da, hem evliliğin hem de aktörlerin "Değer"idir.
Evlilik, "Değer" olarak görülmezse, çok kısa zamanda çatırtılar başlar.
Değer olan şeye değer verilmemesi, çıkar ve menfaatleri biletir.
Evlilik müessesesinin kuruluşu ve süreci çıkar merkezli hâle dönüşünce, o evliliği ayakta ve hayatta tutan temel direkleri yıkılmış, kolonları kırılmış olur.
Bu nedenle de; birbirlerini severek evlenen gençler, yuva kurup, çift olduktan kısa zaman sonra sorun yaşamaya başlamaktadır.
Sevgi; evlenen çiftler için bir "Değer" değildir. Sevginin kapsamında, arzu, heyecan, şehvet, tarafların birbirinden istifade etmeleri gibi menfaatler vardır.
Bu unsurlar, karşılaşılan bir problem sonucundan aşınır ve zamanla sevgiyi de ortadan kaldırır.
Değer; içinde inanç, ibadet, kutsallık gibi temel hususiyetlerin yanında diğer unsurlar da vardır.
Değer üzere kurulan aile çökmez, tarafları da birbirine hiçbir zaman kızmaz ve küsmez.
Mutlu ve huzurlu bir aile için, eşler arasındaki ilişki hem "Sevgi" hem de "Değer" merkezli olmalıdır.
İnsanlığa Nur, Müslümanlara Rehber olan Peygamberimizin, Hz. Hatice annemizle olan evliliği "Değer", Hz. Aişe annemizle olan evliliği "Sevgi" merkezli olmuştur.
Evlilik sürecinde, eşleri arasında adaleti gözeten Peygamberimiz; her zaman değer merkezli evlilik süreci yaşadığı Hz.Hatice annemizi ön planda tutmuştur.
Diğer eşleri ile evliliği döneminde vefat etmiş olan Hz. Hatice annemizin manevi şahsiyetini hanesinde her zaman yaşatmış, Hz.Hatice'nin değerini paylaşmaktan da sakınmamıştır.
İnsanlığa örnek olan Peygamberimizin bu husustaki yaklaşımı ümmet için bir modeldir.
Evliliğin merkezinde "Sevgi" kadar, hatta daha fazla "Değer" de olmalıdır.
"Sevgi", bir takım sorunlar nedeniyle buharlaşır ama "Değer", buharlı durumları bile "Sevgi"ye dönüştürür.
Günümüz gençliğinin mutlaka "Değerler" merkezli yetiştirilmesi gerekir.
Ailelerin, değerler üzerinden, zaman zaman sohbet toplantılarına özendirilmesi lâzım gelir.
Boşanmaların çoğu, severek evlenen çiftlerden oluşmaktadır.
Çiftler birbirlerini sevdikleri kadar da, karşılıklı olarak birbirlerine değer vermeleri şarttır.
Değer yüklenen aile de, değersiz işlemler ve yaklaşımlar görülmez.
Değer; vahyi merkeze koyarak, sünnet üzere bir yaklaşımın hayata ve taraflara yansıtılmasıdır.
Böyle bir aile kutsaldır ve burada asla huzursuzlut olmaz. Mutluluk, onların yaşamlarının adıdır.
Peygamberi uygulama ve annelerimizin aile hayatı buna örnektir.