Hayatımın hiçbir döneminde haksızlık karşısında susmadığımı beni tanıyan herkes bilir. Zaten başıma ne geldiyse bu yüzden geldi. Toplumdaki arsızlar, hayasızlar, şerefsizler düzgün insanlardan sayıca fazla olduklarından onların sesi çok çıkıyor. Düzgün insanlar sessiz kaldıklarından haklı da olsalar kimseye dertlerini anlatamazlar bu ülkede. Yaşam biçimimi gören insanların genellikle hayrete düşmelerinin nedeni, yaşadığım özel hayatla, yaptığım işlere bakıldığında ortaya ciddi anlamda bir tezat çıkmaktadır.
Bunun nedeni toplumdaki dinozorlara karşı mücadele ederken takındığım tavırdır. İnsanlar o tavrımı gördüklerinde sanki tüm yaşam biçimim buymuş gibi değerlendirdiklerinden özel hayatımdaki sadeliği gördüklerinde adeta şok oluyorlar . İnsanları sert ve haşin davranmaya mecbur kılan etkenlerin başında muhataplarının davranışları olduğunu unutmamak gerekir. Bu yazdıklarımı yazma nedenim kendimi anlatma derdim falan değil, asıl yazacak olduğum iki konuyla ilgili bir giriş yazısı olması bakımından bu ayrıntıyı verme gereği duydum.
Bugünkü köşe yazımda iki konuya girmek istiyorum bunlardan birincisi Büyükşehir Belediyesi'nde yaşanan son olaylarla ilgili bir meslektaşımın yazdığı köşe yazısına cevap verme gereği duyduğumdan bu konuyu ele alacağım. Öncelikle şunu belirtmek isterim ki bu şehirde değer verdiğim birkaç gazeteciden birisi de Hayati Kaynar kardeşimdir. Yazdığı köşe yazısında bazı konuları yanlış bildiğini veya kendisine yanlış bilgi verildiği için yanlış yazdığını düşünmekteyim. Önceki gün yazdığı köşe yazısında cezaevinde tutuklu bulunan M.T. nin yazdığı mektubun Kenan Şara'ya gittiğinden bahsetmiş. Şara ya giden mektup olduğu doğru ancak o mektubun aslı mı yoksa Uğur Dündar'a gönderilen mektubun fotokopisi mi? Ayrıca mektubun Kenan Şara'ya kimler tarafından aslının fotokopisi çekildikten sonra ulaştırıldığı da cezaevi yönetimi ve cumhuriyet savcılığı tarafından incelenmesi gerektiği kanaatindeyim. Bu konuda öngörülerim ve duyumlarım var ancak şimdilik yazmayacağım. Değerli meslektaşımın yazdığı yazıda belirttiği hususların bir çoğu kendisine farklı ve yanlış iletilmiş. Kenan Şara'ya giden bir şikayet mektubu yok, Uğur Dündara'a yazılan mektubun fotokopisi gitmiştir. Diğer konulara daha sonra daha detaylı gireceğim, ayrıca mezarlıktan çıkarılan flaş bellekleri inceleme fırsatım oldu bir gece sahura kadar onları seyrettim zamanı gelince onu da anlatacağım.
Gelelim ikinci ve asıl konumuza; Gazetecilik mesleğini nasıl yaptığımı ve herkese ne kadar mesafeli durduğumu bu şehirde yaşayan insanlar iyi bilirler. Dün beni KESK Başkanı Müşfik Veysel Erdoğan aradı ve gazetenin mailine bir haber attıklarını söyledi. Konuyla bizzat ilgilenmemi söyleyince olayın ne olduğunu araştırma gereği duydum.
Konu DSİ Bölge Müdürlüğü'nde bir şube müdürünün orada çalışan bir kadın mühendise dayak atması olayı idi. DSİ Bölge Müdürü'nü ve ilgili şube müdürünü aradım. Olayın basına yansıtıldığının tam aksine bir durum olduğunu öğrenince doğrusu çok üzüldüm. Dayak atmaya yeltendi denen arkadaşımızla yaptığım görüşmede asla böyle bir şeyin söz konusu olmadığını, tam aksine bayanın kendisine hakaret ettiğini ve bunun üzerine sinirlendiğini ama personelin araya girmesi soncu ona söylemek istediği sözleri dahi söyleyemediğini ifade etti. Kaldı ki bayan bu olayın ardından bir ay heyet raporu alarak izne ayrılıyor, izinden döndükten sonra böyle bir basın beyanatı verme gereği duyuyor. Olayın aslının çalışmak istemeyen personeli çalışmaya zorlayan idareye karşı takınılan tavrın dışında bir şey olmadığını açıkça ortada.
Ben biraz olsun kamu kurumlarını tanırım. Hele hele DSİ ağabeymin çalıştığı bir kurum olması hasebiyle adeta kendi iş yerim gibi bildiğim bir kurumdur. Orada olan bir yanlışlık anında bana gelir ve ben de derhal gereğini yaparım. Ancak gerek şu anda kurumun başında bulunan Bölge Müdürü gerekse Müdür yardımcıları, gerekse şube müdürlerinin bir çoğu yakından tanıdığım ve değer verdiğim kıymetli idareci arkadaşlardır. Bu insanlar işlerini yapmaktan başka bir şey düşünmeyen, dürüst, namuslu, şerefli, onurlu insanlar olduklarına şehadet ederim. Ancak bir yanlış yapmış olsalar anında yakalarına yapışacağımdan da kimsenin en ufak bir şüphesi olmasın ama sırf siyaset uğruna bu insanları kimsenin yıpratmasına asla göz yummayacağımı da herkesin bilmesini istiyorum.
Sırf sendikacılık uğruna insanları yıpratmak isteyenlere sadece şunu söylüyorum; Arkadaşlar Allah rızası için insanları yıpratmak adına veya siyasi düşüncenizden olmadıkları için onları bu şekilde yıpratma girişimlerinde bulunmayın. Ben sizlerin haklı olacağınız her davada sonuna kadar sizinle birlikte olacağımdan en ufak şüpheniz olmasın ancak sadece ve sadece çalışmamak için veya sendikacılık yapacağız diye bu insanları yıpratmaya kalkarsanız işte orada sonuna kadar karşınızda olurum. Herkesi sağduyulu ve dürüst olmaya davet ederek sözlerime son veriyorum.