Allah c.c.ın yapın dediklerini terk etmek, terk edin dediklerini de yapmak Yaratana kafa tutmaktır. Bunun literatürdeki karşılığı "Asilik"tir.
Günlük hayatımızın akışı içinde bir çok yapılan veya yapılmayanlar kişiyi âsi yapar. Bazen bilmeden, bazen de bilerek inananlar, böylece; Allah'a kafa tutmuş olurlar.
Asilik, kısaca Yaratana muhalefet etmek, İlâhî emre değil, beşeri arzulara göre yaşam sürmektir. Bunun toplumsal ifadeyle karşılığı, Allah'a kafa tutmaktır.
Gaflatle veya maksatlı olarak işlenen bir takım amellerle kişi Allah'a kafa tutar ve böylece de âsi olur.
Sabah namazında uykuda olmak, namazları huşu içinde kılmamak, farz namazları geciktirmek; kafa tutma yolunda ilk adımlardır, bunlar asilik alâmetidir.
Sünnet ve nafileleri terketmek, Kur'an'ı Kerîm’den uzak durmak, yani okumamak; yine azar azar Yaratana kafa tutmanın taşlarını döşemek olur ki asilik işaretlerindendir.
Yaratanı unutmak, zikirleri terketmek, kötü ahlak sahibi olmak ve nasihat kabul etmemek de, bir çeşit tersten dikleşmektir ki, Allah'ı tanımamanın işaretleridir, asiliktir.
Zamanı faydasız bir şekilde geçirmek, boş işlerle ilgilenerek vakti zayi etmek, sevaplar ve güzellikler yerine mübah olan şeylerin peşinden koşmak da asiliktir. Bu davranışlar, Yaratanın gücünü anlamamak, bir çeşit imani zaafiyet içinde olmaktır.
Çok gülmek, oyun ve eğlencelerle meşgul olmak; imanı zayıflatan ve zamanla kişiyi asiliğe götüren fiillerdendir. Bunlar; imani boşluk oluşturma sürecidir. Sonuçta; yozlaşan ve yalnızlaşan ruh, İlaha meydan okumaya başlayacaktır ki bu da asiliktir.
İlim öğrenmede ciddi olmamak, bir takım şahıslara takılıp bağlanmak, aklını başkasına ipotek etmek de, Allah'a ortak koşmanın, muhalefet etmenin bir başka yoludur, ilerleyen süreçte asilikler oluşacaktır.
Dış görüntüye çok önem vermek, kötülükleri ve yanlış fiilleri engellememek, aksini işlenmesine katkıda bulunup, zemin oluşturmak da asilik alâmetidir. Bunlar, Yaratanın kurallarını ve ortaya koyduğu değerleri hafife almaktır. Zımnen Allah'a kafa tutmak, alternatif değer üretmektir.
İyilikler için gayret etmemek, bulunduğu ortamda ve çevrede güzel işlerin yapılması için çamışmamak, emri bil mağruf yapmamak da asilik işaretidir. Yaratanın emrettiği şeyleri yapmamak da Allah'a muhalefet etmektir. Bir çeşit kibirdir ki, kişinin kendini bilmeden veya bilerek üstün görmesi demektir. Bunun adı Allah'a kafa tutmaktır.
Sözden dönmek, emanete ihanet etmek, güven sarsıcı söz ve davranışlarda bulunmak asiliktir. Zira bu değerler, Allah'a kulluğun işaretidir. Kulluğun tersi, Yaratana muhalefet yani bir çeşit kafa tutmaktır.
Şüpheli şeylere düşmekten korkmamak, helali helâl, haramı haram kabul etmemek yine asilik işaretlerindendir. Haram ve helal Allah'ın koyduğu ilahi sınırların adıdır. Bu sınırları zorlamaya kalkmak bile Allah'a kafa tutmaktır.
Belirtilen bu fiiller, günlük yaşamın olumlu ya da olumsuz olarak hayata yansıyanlarıdır. Söz konusu bu fiilerden hareketle kişi kendisinin Rabbıyla olan ilişki boyutunu anlayabilir.
Asilik, Allah'a kafa tutmak; dünya ve ahiret için rezilliktir. Bilmeden bile olsa Müslümanın bu tür davranışları kendisini asilik sınırlarına taşır. Hata ve kusur aşamasında olanların tövbeyle izalesi mümkündür. Ancak, Allah'a muhalefet tavır haline gelmişse, Allah'a kafa tutmak davranış biçimine dönüşmüşse; ilerleyen adımı Allah'a şirk koşmak olur ki; izahı ve izalesi yoktur.
Asilik, hayatı tadından çıkarmaktır. Çekilmez hâle getirmektir. İlâhî yol haritasını beşeri hâle dönüştürmektir. Kısa vadede günahlar tad veriyor görünse de, Yaratana kafa tutmanın tam da yansıması ve ifadesidir.
Dünya ve ahirette mutlu olmanın yolu Yaratana karşı muti olmaktır. Allahın vahyi, Resulünün sünneti; mutluluk için yetecektir. Bu yolda olanlar asla âsi olmayacak, her zaman muti kalacaktır. Esas olan Allah'a kul olmak ve bunun gereğini yerine getirmektir. Kulluğun tadı; hiçbir nimetle izah edilemiyecek kadar güzeldir.
Kulluk; huzur ve mutluluk, Asilik; huzursuzluk ve ızdıraptır. Allah'a kafa tutmak hiçbir yaratılanın haddi değildir. Bu durum ancak Asilik olarak izah edilir.