İşin yolunda gitmez kaptırırsan paçayı;

Dağın başında değil, şehre indi aç ayı.

Şimdi her şey değişti, her ay oldu baç ayı:

   Bırak artık kardeşim, bu çalımı-bu pozu;

   Verdi damardan öze, Avrupalı narkozu!

       *   *   *

Her devranın beyi var, ağası var, pîri var;

Ekâbire iksîri, avâma zehiri var.

Dayın varsa, her şeyin en kıyak tehiri var:

   Her çöplüğün bulunur, her zaman bir horozu;

   Verdi damardan öze, Avrupalı narkozu!

 *   *   *

Hiç açılmadı sanki, niçin gözlerin mahmûr?

Kalblerde aşk tükenmiş, beyinlerde birer ur.

Fikir bahsini kapat; el, düşünür, dost durur:

   Tuttu demek ki,kökten, adamların hipnozu;

   Verdi damardan öze, Avrupalı narkozu!

  *   *   *

Misyonerlik nârası atılır, kapı kapı;

Sarsılır günden güne, muhteşem millî yapı.

Piskoposla gezersen, yutarsın bir gün hapı:

   Sümelâ-Akdamar’da verip eline kozu;

   Verdi damardan öze, Avrupalı narkozu!

  *   *   *

Askerinin başına geçirdiler çuvalı;

Yürürsen neye yarar hep havalı havalı.

Bana anlatma sakın, bir sürü martavalı:

   Susarsın, dostun yerken, düşmanlardan balyozu;

   Verdi damardan öze, Avrupalı narkozu!

  *   *   *

Külfetteki birliği, nimette yaşatsana !

Sana lâf atanlara, sen bir çiçek atsana!

Farklılık deyip durma, yakışmıyor bu, sana:

   Sana ne insanların, sarısı, akı, bozu;

   Verdi damardan öze, Avrupalı narkozu!

  *    *   *

Gemi azıya aldı, binbir türlü mel’anet;

Vurgun, rüşvet, iltimas, bölücülük, cinâyet.

Sızım sızım sızlıyor, koskoca medeniyet:

   Hep iftira peşinde, en hâini, en yozu;

   Verdi damardan öze, Avrupalı narkozu!

   *    *    *

Her ân ense kökünde ecnebînin şamarı;

Saldı millî bünyeye, fuhuş, alkol, kumarı.

Kimi kodese girdi, kimi kaptı tomarı:

   Kabadayı pozunda, mahallenin çirozu;

   Verdi damardan öze, Avrupalı narkozu!

  *   *    *

Türk’e düşman kim varsa, el ele ihânette;

Niceleri kan ağlar, kimi yüzer servette.

Vatan pazarlanırken, ne kaldı emânette?

   Önümüze konuldu riyâkârlık takozu;

   Verdi damardan öze, Avrupalı narkozu!