Türk Dünyâsı'nın kıymetli şâiri ve âlimi, millet sevdâlısı, Türkçe âşıkı Bahtiyar Vahapzâde'yi 13 Şubat 2009 târihinde ebedî âleme uğurladık.
Zamanın göz açıp kapayıncaya kadar çabuk geçişi, hepimize ibret olmalıdır. Dünyâ hayâtı bu!..O'nun âhirete intikalinden sonra, bizim, bu dünyâda geçirdiğimiz yedi seneyi, şâyet bir hayra vesîle teşkil eden faaliyetlerle geçirmiş isek, ne mutlu bizlere!..
Yetmiş sene süresince, komünist Sovyet rejiminin yaptığı zulümlere karşı büyük mücâdeleler veren Bahtiyar Vahapzâde; "Milletçi olmadan, müstagil ve azad olabilmek mümkün değildir. Bunu heç yadınızdan çıkarmayın." sözüyle de gelecek nesillere nasihatte bulunmuştur.
Bilinmelidir ki, Türkiye'de, Yahya Kemal, Mehmet Âkif, Ârif Nihat Asya ve Necip Fâzıl ne ise, Azerbaycan'da ve Türk Dünyâsı'nda da Vahapzâde odur.
Kendisiyle, son irtibatım, 16 Ocak 2006 târihindeki telefon görüşmemizdi. Yâni, on yıl önce!..
Rahatsızdı. Konuşmamızın sonunda, kendisine:
"-Bir arzunuz var mı Türkiye'den? Bir emriniz olur mu bizlere? deyince, şunları söylemişti:
- Benim senden bir ricam var: Bütün danışlara, bütün dostlara...Benden, bütün Türkiye'ye selâm edin. Hepinizi çok seviyorum. Sağolun! "
Bahtiyar Vahapzâde, Türkiye'yi çok seviyordu.
Çünkü; bana gönderdiği 13. 06.2007 târihli mektubunda, bu sevgi ve muhabbetini şu cümlelerle dile getirmişti:
"Çoktan beridir sizden mektup almır ve buna çok teessüf edirdim.
Çok şükürler olsun: Bugün sizden mektup aldım. Çok şad oldum. Sanki, bütün Türkiye'yi verdiniz bana."
Bahtiyar Vahapzâde'nin, onbiri ilmî eser ve başta şiir olmak üzere kırkın üzerinde kitabı bulunmaktadır. Eserlerinin birçoğu değişik lisanlara çevrilmiştir.
Edebiyat Târihçisi Ahmet Kabaklı, O'nun, "Gurub Düşünceleri" adlı şiir kitabı hakkında yaptığı bir değerlendirme yazısında şöyle der:"Azerbaycan'ın bugün yaşıyan üstün şairi Bahtiyar Vahapzâde, (Bahtiyar Muallim), Âzerî Türkçesi'nin en güzeli, canlısı, ifadelisi ile yazdığı yüzü aşkın şiirini Gurub Düşünceleri'nde toplamış. (Gurub: Günbatışı demek..) Yetmiş yaşına varan şairimiz, eski kitaplarına göre daha derinleme felsefî duyguları bu yeni eserinde dillendiriyor.
(...) Vahapzâne'nin konu ve temaları, bilinen birçok kitaplarında olduğu üzre, konu ve temaca yine zengin, ayrıca çok çeşitlidir. Ancak, görülüyor ki, "Vatan, dil ve kültür" temalı şiirleri daima ön plandadır." (Türkiye Gazetesi, 9 Aralık 1995, Sf. 2)
Şâir ve Yazar Yavuz Bülent Bâkiler, Vahapzâde'nin vefâtı üzerine yazdığı "Bahtiyar Vahapzade Artık Yazmayacak" başlıklı yazısında şöyle diyor:
"Azebaycan'ın, adeta bir yeşil cenneti olan Şeki şehrinde, 1925 yılında yoksul bir ailenin çocuğu olarak doğu. Ülkesi 8 yıldan beri komünizm kıskacındaydı ama Bahtiyar Vahabzade, ömrünün hiçbir devresinde komünist olmadı. Komünizme inanmadı. Moskova'nın Azerbaycan'ı bölen siyasetine başkaldırınca, üniversitedeki kürsüsünden atıldı. İki yıl işsiz-güçsüz kaldı. Milleti gizliden gizliye ona sahip çıktı. Halkın, onu nasıl coşkun duygularla sevdiğine kaç kere şahid oldum. Meselâ, Bakü'de Vahabzade ile on metre baş başa kalarak yürüyemedim. Onu uzaktan-yakından görenler koşarak yanımıza geliyorlar yürek sözlerini şöyle ifade ediyorlardı:
-Bahtiyar Muallim, sen bizim şerefimizsin!
-Bahtiyar Muallim, sen bizim gururumuzsun!
-Bahtiyar Muallim, sen bizim haysiyetimizsin!..
-Bahtiyar Muallim, sen bizim sesimizsin! İnancımızsın! Bayrağımızsın! "(Türkiye Gazetesi, 22 Şubat 2009, Sf. 3)
Bahtiyar Muallim'i rahmet anıyor, 1992 yılının Azerbaycan'ı için yazdığı Hakkı Yok adlı şiirinin -tamamının okunması dileğimle- birkaç kıt'asını, bugün Türkiye'sine "ibret" olarak sunuyorum:
"Yad elinde çiğnenirken şeref, şan,
Türk'ün Türk'e adâvete hakkı yok.
Her işimiz başlanırken sıfırdan
Türk'ün Türk'e adâvete hakkı yok.
(...) Ne çok imiş bu toprağa göz diken
Baka baka gözümüze mil çeken.
Düşmanımız dostumuzdan çok iken
Türk'ün Türk'e adâvete hakkı yok.
Sinesini yarmalıyız zulmetin
Bu amaca gittiğimiz yol çetin.
Her gün nice şehit veren milletin
Birbiriyle adâvete hakkı yok."