Bilgisayarın başına...
Yeni oturmuş...
Sosyal medyada...
Kim ne yapmış...
Kim ne yazmış...
Gezinmeye başlamıştım ki...
Tek kelimelik...
Bir bildirim gördüm...
Berkeeeeeeeeeeeeeee...
Bu karşımda...
Ekranda gördüğüm...
Bir yazı değil...
17 Haziran 2016 da...
Ordu Altınordu'da...
Lise 11. sınıftaki...
Biricik oğlunu...
Berke'sini...
Elim bir...
Trafik kazasında kaybeden...
Bir babanın haykırışıydı...
Serhat Uğur Yılmaz...
Şahsen tanışmadığım...
Sesini duymadığım...
Sosyal medya arkadaşım...
Meslektaşım...
Serhat Uğur Yılmaz...
Bir an ürperdim...
Kalktım...
Bilgisayarın başından...
Duygusallaşmıştım...
Balkona çıkıp...
Bir sigara yaktım...
Sevgili meslektaşımın...
Silüeti...
Gözlerimin önünde...
Haykıran sesi...
Kulaklarımdaydı...
Berkeeeeeeeeeeeeeee...
Çok iyi anlıyordum...
Sevgili meslektaşımı...
Ben evlat acısı yaşamadım...
Ancak...
Bu acıyı çekenlerle...
Birlikte yaşamıştım...
19 yaşında...
Askere göndermeye...
Hazırlandığımız...
Kayınbiraderimi...
Kaybetmiştik...
Hemde katil bir araba...
Yaya kaldırımında vurmuş...
Almıştı aramızdan...
Oradan biliyordum...
Evlat acısı...
Çekenlerin halini...
Sokaktan geçen...
Bir delikanlı gördüklerinde...
Sessiz sessiz ağlayışlarını...
Onca yıl...
Gözünden bile sakın...
Büyüsün, iş sahibi olsun...
Evlensin mürüvetini göreyim...
Diyerek uğraş...
Bir anda uçup gitsin...
Dayanılacak gibi değil...
Çekilecek acı değil...
Allah evlat acısı çekenlere...
Sabırlar versin...
Serhat kardeşimi...
Çok iyi anlıyorum...
Ve diyorum ki...
Okulda, şehirde...
Berke'nin...
Adını yaşatmak için...
Geleneksel hale gelebilecek...
Bir faaliyet düzenleyelim...
Düzenleyelim diyorum çünkü...
Samsun yakın...
Hertürlü yardımı...
Yapmaya hazırım...
Bu kültür-sanat olabilir...
Bir sosyal etkinlik olabilir...
Yardım kampanyası olabilir...
Düşünün karar verin...
İşin içine...
Belediyeler, STK lar girebilir...
Ben yardıma hazırım...
Berke evladımıza...
Allah gani gani...
Rahmet eylesin...
Sizlere de sabır versin...
Sağlıcakla kalın...