BİR SLOGANSIN
sanırdın,caddeler sana ait sırf
sanırdın,salladığın bayrak
bayrağın gibi
baş koyduğun omuzlar da
gittiğinde bilmediler
soğurlar...
kesilirler taşa...
çocuktun oysa
vardı bir annen ve baban.
bir slogansın artık
"ölmedi"...
yine de ardında bir anne
bir baba
hep ağlayacak
bir de tesadüfen bulunduğun resimler
ağlayacak
sana diyeydim ne derdim ki
derdim ne ki
gittin işte be adam yürekli
çocuk...
salladığın bayrak
bayraktaki elin
halayın,en çok halayın...
şimdi bağırıyor sesler
sana
ya
"kahrol" diye
ya da
"yaşasın"
kahrol diyenler de çocuk
bilmezler,baba değiller
her ölen çocuk
en çok
ailede ölür
gerisi
slogan...
dilerim
yerinde rahatlık
nefessiz kalıyoruz
sana
yaşa diyene de
kahrol
diyene de...