Güzeller mihriban olmaz demek yanlış dur ey Baki
Olur vallahi billahi heman yalvaru[1] görsünler
Ey okur. Yine yeniden merhaba. "Merhaba"yı bilirsiniz. Herkese demez eskiler. "Selamı vereceksin merhabaya durmayacaksın" derler bazı insan evlatları için. Bu merhabayı gidici olmadığım ve de sizi ciddiye aldığım için, sizin de beni gereksiz yere ciddiye aldığınızı gördüğüm için yazıyorum. Neyse mevzu bu değil.
Babıâli"de kalem kavgaları meşhurdur bilirsiniz. Bu "denge mevkute"sinde (Kirli kardeşimin kulakları çınlasın) geçen hafta, bir refikim köşesinde adımı açıkça zikrederek bir yazı dercetti. Bunu yapmaktan muradı hepinizin malumu. "Hoca Dört Köşe"de adımı andı "baba" bana yazdı" filan hava atacak efkârı umumiyeye.
Şöyle; muharririmiz başka bir şehirden bir mebusla (cevap hakkı doğmasın diye isim vermiyorum) msn de "çet" yapıyormuş. Hava atıyor. Şimdi diyor "Nevzat Hoca (bu ben oluyorum) olsa "çetten mebus düşürdüm" derdi. Bunu parantez içinde yazıyor. Güya aklınca cümleyi paranteze alarak beni kumpasa alacak. Sen kim oluyorsun da beni paranteze alıyorsun kardeşim.
Şimdi güzel kardeşim senin o ancak çetten görüştüğün mebus kısmı beni bizzat arar. Ben genellikle meşgul olur telefonlarına dahi bakmam. Yemekte neyim olurum. Öle. Bakamam yani. Ağzımda nimet varken konuşmayı beceremem demedim.
Bu arada arkamdan konuşmadığın, gölgeden perdeden ima yollu konuşmadığın için, ne bilim sözünü direk söylediğin için, bana karşı gizli niyetini ortaya koyma şekline (bu kadar inceliği düşünüp düşünemeyeceğinden emin olmasam da) ayrıcana teşekkür eder maus tutan ellerini sıkarım, gözlerinden öperim.
Daha bitmedi diyeceklerim hazır ol. "Çetten mebus düşürmek" ayrıca hiç şık gelmedi bana. O senin nasibinmiş kalsın. Almayayım ben. Çetten hep mail yağsa sana düşecek en kalite şey odur unutma. Zatı âlimin "zampara"lığına "zampara" ısrarla tırnak içinde, gönderme yapıyorsun aklın sıra. Gencim güzelim ağzım iyi laf yapıyor, senden iyi muharririm (bunu sende kabul ediyorsun) hazmedemiyorsun. Zatını burada bir daha anarak popülariteni artırmak, klavyemin mürekkebini boşa harcamak istemiyorum. Gez biraz sen. Memleketin önemli mevzuları var uğraşamam senle. Düz yoldan ayrılma. Gerçi düz yolu zor bulursun bu memlekette. 74 model 1600 motor 1.3 paha biçilemez Wosvosum"la (Yunus Güney lütfen bir daha wosvosuma fiyat verme!) ne zaman gezsem şehirde, ya altı vurur garibin yolun ortasındaki lağım babalarına ya da çukura düşerim. Ön takımlardan gelen sesi kesecek birini hala bulamadım. İyisi mi köy yollarında dolaş sen. Dağlara kırlara vur kendini.
Neyse mevzu o da değil, sayın okur. Şimdi olacakları biliyorum. Refikimin, gazetenin sayın yönetmenine "ya o ya ben " dediğini görür gibiyim. İkimizden biri çok evet. Benim işime son versinler sen kal. Senin köşede okur mektubu olmaktan yüksünmem ben. Okur ne der bu işe bilmem. Onu da sen bil.
Sözlerimi bir başka beyitle bitirirken büyükleri ellerinden küçükleri gözlerinden öperim.
Ger derse Fuzûlî ki güzellerde vefa var.
Aldanma ki şâir sözü elbet yalandır ...