Filistin'de katliamın sonu gelmiyor.Haberlerde,sosyal medyada her geçen gün daha fazla acı,daha fazla ölüm,daha fazla insanlık dışı manzaralar görüyoruz.
Sizlere daha farklı,daha iç açıcı yazılar yazmak isterdim.Ama içimden başka türlüsü gelmiyor.Bu yüzyılın en rezil,en onursuz,en kötü soykırımını görürken, yazabildiğim kadar yazmak,duyurabildiğim kadar duyurmak istiyorum.
Geçen gün okuduğumda yüreğimin dayanamadığı bir olaydan bahsedeceğim,haberlerde çıkmayan çok acı bir olaydan.
On üç yaşında bir kız çocuğuydu,adı Layan.Batı Şeria'nın jenin köyünden.Geçtiğimiz günlerde İsrail'in teröristleri Layan'ı ailesinden kopardı,esir aldı.Onbeş gün aç susuz bıraktılar küçücük Layan'ı,sonra defalarca tecavüz ettiler.Sonra bir çuval gibi bıraktılar sınıra.Bırakmadan da tehdit ettiler,"eğer söylersen aynı şeyi dokuz yaşındaki kardeşine de yaparız". Babasının kucağında hastaneye gitti Layan.O sussa da küçücük bedeni haykırıyordu,yapılan bütün çirkinlikleri.
İnanın bunu kelimeleri , cümleleri tartarak,sansürleyerek yazmak çok zor.
Zira içimde kopan fırtınayı, aklıma,kalbime sığdıramıyorum bir insan olarak ,bir anne olarak.
Layan'ı kucağına alan, öpmeye,koklamaya koyamadığı kızını o vaziyette gören bir babanın hâlini, acısını hayal edemiyorum.
Hiç bir baba -anne bunu yaşamamalı.Ve yıllardır bu olayı yaşayan tek çocuk değil.
Son da olmayacak gibi.
Çocuklar ölmesin diye haykırıyor tüm dünyada bir çok insan.Ama o kefenlere de tertemiz sarılmalı o küçük bedenler.
Başka ülkelerdeki çocuklar rengarenk patlatan havai fişekler altında eğlenirken onların gökyüzünde her gün defalarca bombalar patlıyor.Diğer çocuklar çeşit çeşit yemek varken masalarında, yemek istemeyip nazlanırken,onlar aç yatıp aç kalkıyorlar, bulabilirlerse tek bir lavaşla gün geçiriyorlar.Diğer çocuklar oyuncaklarından sıkılıp yenisini isterken,hatta ellerinde tablet oyun oynarken,onlar yıkılan şehirlerinin,evlerinin kalıntıları arasında taşlarla oynuyorlar.Bazı çocuklar parkta oynarken düşüp ayağını incitiyor,onlar bombaların parçasının geldiği bir yerini gösterip "uf oldu bak"diyor.
Vel hasılı; Filistin'de çocuk olmak zor.Gazze'de savaş var görünse de Filistin'in her köşesine yayılmış durumda.Batı Şeria 'da gitgide artıyor zulümler.
İsrailli teröristler bir de dalga geçiyorlar.
"Öldürecek bebek bulamıyorum, 12 yaşında bir çocuk öldürdüm,bebek bulamıyorum " diyor.Şimdi biz bunları insan olarak mı göreceğiz?
Şimdi Hamas'a terör örgütü diyenler, Hamas'ın bıraktığı esirleri de gördüler.Nasıl onlara muamele yaptıklarını, İsrail'in yaraladığı kendi vatandaşını bile ameliyat edip, yaşatmaya çalıştığını,hasta olanlara baktığını.
Asıl terörizm yapan İsrail'dir,askerlerim dedikleri de teröristtir.Yapılan da savaş değil, soykırımdır.
Hamas'ın kurucu lideri merhum Şeyh Ahmet Yasin'in haykırışı yetmiş yıldan fazladır süren bu işgalin,bu vahşetin haykırışıdır.
"Allahım akıtılan kanlar,dokunulan ırzlar,çiğnenen hürmetler ,yetim bırakılan çocuklar, oğlunu yitirmiş anneler,dul kalmış kadınlar, yıkılmış evler ve ifsad edilmiş ekinler aşkına sana şikayette bulunuyorum,sana şikayette bulunuyorum."
Ve biz de bir çok ülkeden,bir çok insan diyoruz ki;
Allahım Filistin'deki tüm mazlumlar ve çocuklar adına sana şikayette bulunuyoruz.
Ve o dirayetli ve teslimiyetli halk gibi sana güveniyoruz.
Allah bize yeter,O ne güzel vekildir.