Modern dünyanın batılı bilim adamları itiraf ediyorlar ki; eğer islam medeniyeti kendi özüne dönerse batının galibiyeti ve dolayısı ile de zulüm ve haksızlıkları sona erer. Batının işlediği cürüm ve cinayetler ancak o zaman sona erer. Bu koyu, kopkoyu zulüm çağında batılı aydın ve yazarlar artık dünya tarihin sonuna gelindiğini iddia etmektedirler. Çünkü batıya göre artık umut yok oldu, ufku karanlık kapladı. Onların yeni bir dünyaya uyanmalari model üretmeleri bu kafa ile bu insanlik dışı anlayışla zaten imkansız bir durum. Batı dünyası umudunu da insanlığını da yitirmiş durumda.
Dünya hakimiyetini ellerinde bulundukları yüzyıl boyunca insanlığa verdikleri tek şey var; işgal, kan, gözyaşı ve feryat olmuştur. Acımasız, duygusuz nesiller; modern köleler; seküler, menfaatçi bir insan tipi; ikinci dünya diye tarif ettikleri ülkelere dayatılan sömürgeci bir düzen...Çünkü batı huzur ve barışı sağlayacak tarihsel ve fikirsel bir altyapıya, zihinsel bir liyakate sahip değil.
Ezilmiş halklara mutsuzluk veren emperyalizme itiraz edip modern bir devrim yapmak için müslüman olsun veya olmasın tüm mazlum halklar kendi özüne dönüp direnişe geçmelidir. Bu devrim insanlığa evrensel bir ufuk açarak tüm ezilmişleri özgürleştirmelidir. İslâm bütün insanlığın kurtuluşunu, özgürlüğünü esas alan; bütün ezilmişlerle ilgilenen bir fikriyata, bir fiiliyata sahiptir.
Bu işin eski zamanı, gelecek zamanı, şimdiki zamanı yoktur. Bölünmez bütünlük zihin bütünlüğüdür. Zihni bölünmüş insanlar toprak bütünlüğünü nasıl sağlayabilirler. Mutluluk ve zenginlik herkesin hakkıdır. Mutluluk paraya bağlı değildir, o zaman herkes mutlu olabilir. Ama parası olmayanın mutlu olduğu pek görülmemiştir. Modern dünyada tüm veriler paraya bağlı olarak kurgulanmıştır. Güvercinlere yem vermek için bile paraya ihtiyaç duyulur. insan değerleriyle karakteri ile yaşamalı ancak bu gün para ile yaşamaktadır.