KENDİNİ DİNLEMEK

Şaşırmayın dostlar!İçinizden biriyim ben de
Varlığım kutsal insan varlığı
Öylesine saf,öylesine sade
Ancak en kötüsü zaman darlığı
Bocalıyor insan, sebepli sebepsiz aranıyor
Neyi nasıl kaybettiğini bilmeden
Yüreği akan zamanın peşinden
Aynı hızla koşturamıyor
Ruhumsa baktığım tarafa yönelmiyor
Kendimde bulamadığım karşıtlık
Utangaç,yüzsüz,çekingen,geveze
Ahmak,cahil,cimri,kararlı kararsızlık.
İnsanlar değişmezliğime inanmışlar
Oysa en kolay inandığım değişikliktir.
Kendimi hep aynı yerde tutamam onun içindir
Her zaman her yerde sorunsuz yaşayabilirim.
Şimdi işi gücü bıraktım,kendimi dinliyorum
Pek işim olduğu da söylenemez ya
İnce ince kabuklarımı atıyorum
Yılanların kavını attığı gibi.
Bakıyorum da ne çürük yerlerim varmış
Söylemeye dilim varmıyor.
Gözlerim bir şöyle,bir böyle görüyor
Her an tökezleyip düşebilirim.
Aç olduğumda tok,tok olduğumda açım sanki
Her öğün başka bir adamım sanki.
Hava güzelse keyfim yerine gelir çocuklar gibi
Karışınca kara bulutlar düşüncelere
En küçük derdimle gök gürler
Ardından öfke yağmuru ıslatır umutlarımı
Ve yine arkasından sebepsiz sevinçlerim damlar içime.
Hep doğadır gözlerimi kamaştıran 
Rakipsiz ressamıdır Tanrının fırçası
Kutsal,çıkarsız beni saran
Gökkuşağıdır çiçekleri kıskandıran
Asla ölmeyeceğim onlar solmadan.
Şaşırmayın dostlar!Bir bakın kendinize
Dün içinde gördüklerimiz bugün çirkindir bize.
Kendi içine bakanlar görür ,yaşar bunu
Gerçeğin hayal,hayalin gerçek olduğunu.
Sakinken aklımızdan geçmeyen 
Bir düşünceyi öfkeliyken kuzu kuzu
Nasıl da benimser uygularız
Düşüncelerimizin tersini hemen yaparız.
İrademiz her zaman bizi ileri götürmüyor
Aynı yolda bir gidip bir geliyoruz
Gelişigüzel bir o yana bir bu yana.
Sallanan hafif tekneyle ava çıkmış 
Azgın fırtınanın denizde yakaladığı 
Fakir balıkçının kaderi gibi
Sürüklenip enginlerde kaybolmuş biriyim.
Kendimi dinliyorum.