Bu dünyada kitap okumak kadar güzel bir şey yoktur. Dolu dolu olan harfleri kardeşçe bir araya geliyor yeni kelimeler doğurabilmek amacıyla.
Akım, anlatım, anlam bir arada. Bu üçlü de bilgiyi üretiyor. Her şey sabırla, mantıkla işliyor. İŞte dünyamız kitap kadar anlaşılır ve duyarlı olabilseydi.
Nedenlerin anlatımı, sorunların cevabı ve yaşanan hikayelerin mutlu sonu olsa. Bir de kahramanların, suçluların, olayların ve masumların isimleri belinse.
Gerçekte hiç bir şey okuduğumuz kitaplar kadar net ve anlaşılır değil çünkü. Bir olayı/konuyu tekrar açmak istediğinizde susturulursunuz. Ama bu kitap için böyle değildir.
Kitap uyumludur. Hatta bir anne-baba, bir kardeş, bir arkadaştır. Kitap kadar iyi bir psikolog yoktur yani. Sabırlı ve mantıklıdır. Sorun da bu zaten. İnsanlar sabırlı olamıyorlar, sabırlı olanları da çekemiyorlar.
Bir iticilik ve kıskançlık sarmış bedenleri. Kitapları da boşluğa, raflara mahkum etmişler. Açılmamışlar! Dertlerini, hikayelerini sunamamış, insanlarla konuşamamışlar. Şimdi de kitap okuyanların avantajı kötülerin elinde.
Yani kitap okumamın hesabı soruluyor. Dünya cahilleşiyorç Umut umutsuz, mantık mantıksız kalıyor. Çarenin çözümü için kimse bir sayfa kitap okumuyor. Tembellik duygusu da diyebiliriz.
Hava atmaya gelince de herkes bilgiliyi oynamaktan vazgeçmiyor. Bu da 'ne okudun da neyi biliyorsun'u hatırlatıyor bana. Tıpkı 'ne verdin de ne istiyorsun' sözcüğü gibi. Vermeden almak, okumadan bilmek batmak için yeterli bir sebeptir çünkü.
Dünyada bulunan bütün kitaplaradır sözüm: Kötülere okutmayın kendinizi. Onlar mahkumluğun, açlığın ve savaşın sorumluları. Cahillerin kitaplara olan ilgisizliğinden yararlanıyorlar. Kitap okumak, bilgi paylaşmak evrensel olsa da kötünün ve düşmanın eline bizi zedeleyebilecek bilgi vermeyin.
Masumlar kullanıldı ve susturuldu. Kimse eline kitap almaz oldu. İşte bu nedenle/sebeple de kitaplar susturulmuş oldu.
Sözüm kitaplarla olan olmayan insanlığa: İnsanlıktan çıkıldı! Artık "insan olun" sözünü de kullanan kalmadı. Önce insan olunmuyor demek ki. Önce kitap olmak zorundasınız imkansız olsa da.
Barış ve Sevgi dileklerimle
Tolga Yavuz