“Ne olacak bu işin sonu diyenlere…”

Zaman zaman tanıdığım-tanımadığım birçok insan, beni telefonumdan arar, “malum makam” ve “malum şahıs” la ilgili dakikalarca “dertlenirler”, “anlatır dururlar”!...
Dinlerim…
Siz ve sizin gibi sevdiğimiz insanların yüzü suyu hürmetine "yanlış olmaz" "öncekiler" gibi yapmazlar” dedik, sizin yüzünüzden “başımıza getirdik onu” diyerek, sitem ederler, cevap vermem!...
“Haklılar!…”
“Haklısınız” derim sadece!...
*
Bazı dostlar da, sağolsunlar aradıklarında, kısa bir hal hatır faslının hemen ardından dönüp dolaştırıp sözü o “malum makam” ve “malum şâhısa” getirerek,  “Nasıl görüyorsun? Ne olacak bu işin sonu?” diye sorarlar...
Bende onlara, Meşhur Erzurumlu Naim (Gölleroğlu)  Hoca"nın “diliyle” “olacağı” söylerim!...
*
"Naim Hoca" dedim de, "Naim Hoca"yı bilirsiniz…
Allah rahmet eylesin, yakın tanıyanlarının, onun için, Erzurumluların gönlünde taht kurmuş, ünü Erzurum sınırlarını aşmış, “güldürürken düşündüren” deyim yerindeyse o, “her yaşadığı fıkra gibi” olan çağının “Nasreddin Hocası” dediklerini,  “naklettikten” sonra, hani,  “sözü” dönüp dolaştırıp sonunda getirdikleri o “malum şahıs”la ilgili olarak, “Ne olacak bu işin sonu?” “diyenler” için, fazla uzatmadan gelelim fıkramıza…
*
Naim hoca"ya bir gün, eşi ölen bir kadın gelir ve der ki;
-“Hocam Cuma günü defnedilen birine o gün hesap sorulmaz diyorlar, doğru mudur?...”
Naim hoca, biran durakladıktan sonra kadına sorar; 
-“Kızım” der, “eşin sağlığında namaz kılar mıydı?...”
Kadın;
-“Hocam kılmazdı, ama kılanları sever, sayardı!” diye cevap verir…
Naim hoca, tekrar sorar;
-“Peki, kızım eşin sağlığında oruç tutar mıydı?...”
Kadın;
-“Hocam, tutmazdı, ama tutanları sever, sayardı!” der…
Naim hoca, son olarak tekrar sorar;
-“Peki kızım” der, “eşin sağlığında hayır-hasenat işleriyle uğraşır mıydı?...
Kadın;
-“Uğraşmazdı, ama hayır-hasenat işleriyle uğraşanları sever, sayardı hocam! diye cevap verince…
Naim hoca, bu kez başını iki yana sallayarak;
-“Kızım” der, “eşine Cuma günü hesap sorarlar mı, sormazlar mı orasını bilemem ama, öyle görünir ki, Cumartesi günü kesin şapa oturir!...”
*
“Malum şahısa”, 4 yıl boyunca ne olur orasını bilemem ama, görünen o ki, 4 yılın sonunda kesin “şapa” oturur!...