Merhaba Sevgili Okuyucularım;
Bugün sizlerle tanışma fırsatı buldum.
Yazıma başlamadan Sayın Adnan Bahadır'a, bana bu fırsatı verdiği için teşekkür ediyorum. Sağolsun.
Ben sizlerle günlük olaylar, yaşanmışlıklar ile ilgili konularla zaman zaman sohbet etmek istiyorum.
Geçen hafta içinde Mardin'in Bilge Köyü'nde çok acı, tarifi imkansız kanlı bir olay yaşandı. Köyümüzün adının (Bilge) yapılan vahşete hiç yakışmadığını, herhalde hepimiz düşünmüşüzdür. Çok çok acı bir olay; Hepsine Allah'tan rahmet, kalanlara ise sabır diliyorum. Yazık oldu, çok yazık.
Benim bu konuda şaşırdığım en önemli konu yanlışın bile bile yapılışı. Töre cinayetlerini hiç kimse tasvip etmez. Sorsanız kendileri de aynı düşüncededirler. Ama içlerinden gelen, neden? Beyinleri bu şekilde yoğurulmuş. Şimdi de evlerini yurtlarını terk ediyorlar. Çözüm bu mu?
Böyle acı ve haksız yere yapılan cinayetler olaylar (haklı tarafı asla olmaz) insanları hayattan koparır, yaşama umudunu yok eder.
Ne olmalıydı?
Ne olmalıydı? O güzelim köyün, güzelim insanların eğitimleri neden yok. O güzelim köyü şimdi o kadar insan ziyaret ediyor ki , o insanlar gelenlerden bulmaya başlamış. Her gelen aynı soruyu, soruları soruyor, taziyelerini bildirip gerisin geri dönüyorlar. Neye yarar bu ziyaretler?Ne faydası var onlara?
Ben emekli bir öğretmenim. Köyümde çalışırken köyümden bir genç kız, bizi okut hocam dedi.
Sayı tutmadığı için resmi olarak kurs açamadım. Ama 7 tane genç kız ve anneye okuma yazma öğrettim. Ben şunu çok iyi biliyorum ki bir toplumun eğitimi anneyle başlar. O erkeği de anne yetiştirdi. Bİr çocuğun hayatını etkileyen yaşamındaki ilk 3-5 yaş çok önemli ve değerlidir. RUhu ve bedeni sağlam evlatlar yetişmeli. Ama o evlatları yetiştiren anneninde ruhu sağlıklı olmalı. Sürekli stres, işsizlik ve mutsuzlukla bir anne ne kadar sağlıklı olabilir?Doğnun değil sadece, her bölgenin önce kadını eğitilmeli. Buna o kadar önem vermeli ki, takibi sıkı sıkıya yapılmalı. Eğitim şart. ŞART!
Görüşmek üzere.
Bütün annelerin ellerinden öper, sağlık sıhhat ve mutluluklar dilerim. Bu dünyayı terk edenlere de Allah'tan rahmet dilerim.
Hoşçakalın Hatice Çakır