SÂKİN BİR GECEYDİ

SÂKİN BİR GECEYDİ
sâkin bir geceydi, ölünebilirdi
beklenmeden bir tren
ray tıkırtısı falan...
asılmalık urganlar da gayet gereksiz
sâkin bir geceydi,ölünebilirdi
kalmazdı bir yusuf züleyha ithâmında
koklayınca ola ki açılmazdı gözü kenan ilinde
yakub'un...
-yoksa hikâye başka mıydı da yok haberim-
kitaptan doyarak, beslenerek
hayattan da ayrı değil elbet
yaşamaktı aslolan
ölünmezdi yaşanmadan, asla...
nefesi olmayan, nasıl versin nefesi
soru işareti...
böl şimdi bin ölüye
bin
kalp, kalırsa bunca acıdan...
uçmalık kanat bıraktın mı kendine
kalmalık mekân...
her evin saçağındadır
sızarak gideceğin kadar 
bir aralık
oradan öyle ölünecek kadar sâkin 
geceydi 
bir...
hâbil'den yana kalple
kâbil'e meyilli
var çünkü bir kâtillik her 
kâbil’de...
kabul et, kâbil...
içinde, eli satırlı taşırsın
bir kâtil
ne güzel ve sâkin bir geceydi
ölmeye mütemayil
urgansız
tren sessiz...