O, İstanbul'u dinlemişti gözleri kapalı..
Ve kelime kelime şiire dökmüştü dinlediklerini..
İstanbul'un söylediklerini artık biliyorduk
Dinleseydik, ya bizim kentler ne derdi acaba!..
Mesela Samsun'u dinleseydik!..
Merak işte..
Usta Şair Orhan Veli'nin İstanbul'undan ilham alarak Samsun'a baktım!..
O, gözleri kapalı dinlemişti..
Bense gözleri açık baktım..
Ne mi gördüm?..
Bakın neler gördüm!..
*
Samsun'a bakıyorum, gözlerim açık,
Önce hafiften; 'kıvırmada usta' 'dansözler' çıkıyor,
Yavaş yavaş sallanıyor
Şakşakçılar etrafında;
Dalkavukların hiç durmayan alkışları,
Samsun'a bakıyorum, gözlerim açık
Samsun'a bakıyorum, gözlerim açık
Büyükşehir, İlkadım, Atakum, Canik derken;
Mahallelerden, sürü sürü çığlık çığlık.
Öfke yoğruluyor varoşlarda;
Bir garibin, arşı titretiyor ahı;
Samsun'a bakıyorum, gözlerim açık;
Samsun'a bakıyorum, gözlerim açık;
Serin serin hakiki dost dergâhları
Cıvıl cıvıl yüreklerinin kıyıları
Odunlarla dolu avlular
Çakal, Tilki, sesleri geliyor ormanlardan
Güzelim hayatta leş kokuları;
Samsun'a bakıyorum, gözlerim açık;
Samsun'a bakıyorum, gözlerim açık;
Hayalimde eski Samsun'un sıcaklığı
Ayaklar altına alınmadığı adam gibi yılların;
Hatrın, vefanın, doğruluğun erdemi içinde
Samsun'a bakıyorum, gözlerim açık;
Samsun'a bakıyorum, gözlerim açık;
Bir genç delikanlı geçiyor kaldırımdan;
Başında sevda yelleri, evde bakıma muhtaç hasta ana-babası.
Bir şey düşüyor elinden yere;
Bir iş müracaat dilekçesi olmalı;
Samsun'a bakıyorum, gözlerim açık;
Samsun'a bakıyorum, gözlerim açık;
Bir vatandaş çırpınıyor caddelerinde;
Karnın aç mı, değil mi, biliyorum;
Gözlerin sönük mü, değil mi, biliyorum;
Bir güneş batıyor İlkadım'ın arkasından
Kalbinin vuruşundan anlıyorum;
Samsun'a bakıyorum.