Sözün bittiği yer

Kamuoyuna moral vermek için Irak sınırında başbakan ve genelkurmay başkanının cephede birlikte çömelerek fotoğraf çektirmeleri her ne kadar kamuoyuna polemik olarak yansıtıldı dense de fotoğrafın anlam ve niceliği siyaseten önemlidir.    Dik durmanın ahmaklık olduğu günümüzde nereden nereye gerilediğimizin kanıtı gibi idi adeta. Sözlerle değil fotoğraf kareleriyle değerlendirilmiştir.  Tabii ki bunları kimseyi rencide etmek için düşünmüyorum. Kim olsa çömelirdi orada,  (bende olsam) fakat fark.
Çömelen bir devlet ilk kez görülüyor fotoğraf karelerinde. Bunca önlem alınmasına rağmen. 
• Her yer sinyal kesici dolu ki mayın filan patlamasın.
• Havada kobralar, tam teçhizatlı tur atıyorlar.
• Arada ısı bombası da fırlatıyorlarmış, ki roket  gelirse hedefi şaşırsın..
• Yüzlerce bordo bereli etrafta, araziye yayılmışlar eller tetikte…
• Kum  çuvallarıyla   çevrili  siper..Ardında   çömelmiş  başbakan ve   genelkurmay   başkanı..
• Ki.. mıhlamasınlar..
Moral vermek için yapılan ziyaretten çıkan moral bozucu fotoğraf çekinilmiştir.
Kimseyi rencide etmek için söylemiyorum. Fakat bence Türk milleti rencide olmuştur. Bence…
Kim olsa çömelirdi orada. Daha önce elimizi kolumuzu sallaya sallaya girdiğimiz Irak topraklarına kendi topraklarımızdan çömelerek bakıyoruz şimdi,  kum çuvallarının arkasından. İşte önce ki ile şimdiki arasındaki fark.
Başlatılan   açılım   politikası   ile   dizlerinin   üzerine   çökmüş   örgütün   yeniden  ayağa    kalkmasına   göz  yummanın  neticesidir  bütün bunlar.   Şeref   madalyalı   subaylarımız       kendi    kafasına   sıkarken,  subaylarımızı   vatan  haini   muamelesi  yapıp   içeri   tıkarken     güzel  şeyler   oluyor   deyip    terörü   şımartmanın   neticesidir   bugünkü    yaşananlar.   Camilerimizi   bombalayacaklar ,  bize   suikast   yapacaklar    iftirasıyla   polemik   yaparak      oy   avcılığı    yapmanın         neticesidir   bu      fotoğraf .     Elinde   roketle   gezeni   gizli   gizli   affetmenin   bedelidir.    Adamlar   harıl   harıl   memleketin   yollarına   mayın   döşerken şarkıcılarla ,  türkücülerle,    futbolcularla    açılım şovu  yapmanın   bedelidir bu      kayıplar .
Bir  taraftan     Ankara da    bağrına   basacaksın   Barzani"yi,    bir  taraftan da   kum   torbalarının   arkasından   bakacaksın   Barzani"nin   topraklarına .  Nasıl   gezebiliriz ki       biz   bu  topraklarda     ayakta    yürüyerek dimdik. İşte  saygı değer   okurlarım    PKK   terör   örgütü ile   verilmiş  olan   bunca   mücadeleden  sonra     gelmiş   olduğumuz   noktayı   değerlendirmek   için  önemli   idi  bu  fotoğraf.   
Bu fotoğraf tartışması da nedir diyenler için baktığın yere göre ki;   bana göre anlamlı idi çömelme ile dik  durmanın  arasındaki   fark.  Kim olsa çömelirdi,   çünkü can benim can, fakat devletin      çömelerek    fotoğraf       çektirmesi   farklı. Ben böyle gördüm, açılım politikası PKK"nın şımartılmasına ve hedefine ulaşmasına moral vermiştir ki daha fazlasını   eylem   yaparak   ve  her   eylemin   akşamı da  terör   örgütü   sözcüleri    PKK   terör   örgütünü   suçlamadan   hak  ve   özgürlük  mücadelesiymiş   gibi   kamuoyuna   lanse  edilmesi de   çok  garip. Artık bu millet baş sağlığı mesajlarından ve polemiklerden bence bıktı, sözlere değil icraatlara bakıyor. İnsan hakkının birinci önceliği, yaşam hakkıdır.
Bugünkü köşemdeki yazıma da son noktayı koyarken can güvenliği korkusu olmadan geleceğinden umutlu gençlerimizle yaşam dolu günlerin sevdiklerinizle geçmesini temenni ederim.  Saygı ve sevgilerimle.  Sizler nerden bakıp görürsünüz bilemem.