Emekli maaşlarını yüzde 50 oranında indirip refah bir düzeye getirmeye çalışıyorlar şu sıralar, aza kanaat eden yurdumun emeklisi daha azıyla nasıl hayatta kalınır mücadelesi verecek gibi gözüküyor. Milletimizi temsil eden siyasetçilerimiz kendi rahatlığına rahatlık katmak için kulislerde sessizlik içersinde gel keyfim gel hazırlıkları yaparken emeklilerin cebimden alıp kendi ceplerine giren parayla nasıl huzurla yaşayabilirler ki? Milletvekillerimizin 4 bin YTL olan maaşları geçim sıkıntısı yaratırken emeklilerimiz zaten alışmış yokluğa. İstediği kadar itiraz etsin onları duyan yok, geçinip giderler sefalet içinde.
Eline geçen üç kuruşluk emekli maaşıyla kılı kırk yarıp, ay sonunu bile getiremeyen insanlara bu eziyetten başka bir şey değil.
Maaş gününde bankaların önünde kuyruklar sabah namazında oluşmaya başlıyor. Kışın soğuktan donuyor, yazın sıcaktan kavruluyor, ölenler ise ayrı bir trajedi. Onun vakti zamanı dolmuşlarla avutuluyor.
Yaşamlarının geri kalan hayatı refah yaşamak onların da hakkı, onların kimseye muhtaç almadan yaşamaktan başka hiçbir lüksü yok. Büyük çoğunluğunun arabası, kaloriferli ev, eti, sütü, katılacağı davetleri, göndereceği çiçeği yok. Emekli insanlarımızın normal düzeyde geçimine yetebilecek maaşlarına göz dikildi. Ne demişler "" Tok açın halinden anlamaz"" yerinde söylenmiş bir deyim. 600 YTL alan bir emeklinin maaşı 260 YTL ye düşecek. Bu maaş mıdır? Sıkıntıdan ölmek için güzel bir fiyat belirlemesi. Eminim ki Emeklilerimiz şu sıralar uyku uyumuyordur.
Umarım bu yasa düzenlemesinden vazgeçilir de kâbusa dönen geçim derdi o haliyle kalır. İnsanlar yine emeklilik hayali kurabilsinler ama ben hiç hayalini kurmuyorum.
Yurdumun emeklisini zaten herkes tanıyor daha fazla bahsedip de kanatmayayım yaraları. Emekli büyüklerimin elinden saygılarla öpüyorum. Sevgiyle kalın