İlk yarının pek yazılacak bir tarafı olmamakla beraber, ikinci yarınında sadece Fofana etkisiyle biraz değişiklik gösterdiğini söyleyebilirim.
Maçın hayal kırıklığı Hasan, etkili ismi Yunus Emre idi. Saviçeviç ve Yasin'in mücadelesi üst düzeydi. Ali ve Soner yine tatsız tuzsuz ama Osman yerinde müdahalerle güven verdi. Cihan'da, 90 dakika sahada kalmanın hakkını veremeyenlerdendi.
Adanaspor'da, Samet,Celil,Tetteh üçlüsünün beceriksizliği ve Ozegoviç'in olmayışı bize 3 puanı getirdi. İlk yarı ve ikinci yarı neredeyse pozisyonumuz yok. Şutumuz hiç yok. Bu üç puanın değeri anlatılmaz.
Tomane oyunda olduğu sürece gol kokluyor doğru ama biraz ağır. Golde ki vuruş ustalığı iyiydi. Fofana, oyuna dahil olduğunda takıma doping etkisi yapıyor. Acilen kondisyonunu artırmalı. Bu arada geri ve yan pas hastalığımız yine bu maç tavandı. Topla gereksiz çok oynuyor kendimizi yoruyoruz.
Sadece ileriye dönük,saldırgan,baskılı bir oyun düşüncesine giremediğimiz için, ayağımızdaki topu ya geri ya yana oynayıp sorumluluk almıyoruz. Genelde de ayağımızdaki çoğu topu değerlendiremeden rakibe kaptırıyoruz.
Hele bir son on dakika var ki evlere şenlik. 1-0 ı koruma iç güdüsüne giren Samsunspor sahasına kapandı. Olacak şey değil. Adanaspor her an golü bulabilir, bizi yakabilirdi.
Her şeye rağmen alınan üç puan çok değerliydi. Gruptan kopmamak adına, takımın motivasyonu adına, taraftar futbolcu bütünlüğü adına çok önemliydi.
Şimdi önümüzde daha kolay bir rakibimiz var. Son beş maçını kaybetmiş, gardı düşmüş Altınordu. Bu maçta fark bekliyorum. İnşallah yanılmam.
Hoşçakalın...