Müslümanlarla Müşrikler arasında yapılmış ilk savaştır. Bedir kasabasında yapıldığı için bu savaşa Bedir Savaşı denmiştir. Bedir kasabası Medine’nin 120 km. kadar güneybatısında ve Kızıl Deniz sahiline 20 km. uzaklıktadır. Bedir, Mekke’den gelip Medine’den geçerek Suriye’ye kadar uzanan yol üzerinde olup, Mekke-Medine arasındaki konak yerlerinden biridir o zamanlar. Medine’ye uzaklığı yaklaşık 200 km, Mekke’ye uzaklığı da yaklaşık 400 km’dir.

Müslümanların Medine’ye hicretinden sonra, müşrikler Müslümanları rahatsız etmeye başladılar. Henüz savaş izni verilmediği için de Peygamberimiz müşriklere karşı her hangi bir savaş planı da yapmıyordu. Bunu da fırsat bilen müşrikler kendi aralarında anlaşarak Peygamberimize ve Müslümanlara saldırma planlarını gerçekleştirmek istiyorlardı. Defalarca Medine etrafına kadar gelen Mekkeli müşrikler ve adamları, Müslümanlara az veya çok bir zarar veriyorlardı.

Kgiusjldu. Ebu Süfyan’ın başını çektiği bir ticaret kervanı hazırlayarak Suriye’ye göndermiş, elde edilen gelirle de Müslümanlara karşı bir savaş planlaması yapılmışlardı. Bu arada Müslümanların savaşmalarına izin veren Kur’an ayetleri de nazil oluyordu. Yüce Allah, Hac suresi 39.ayette; “Kendileriyle savaşılan (mü’min)lere izin verildi. Çünkü onlara zulmedilmiştir. Ve Şüphesiz Allah, onlara yardım etmeğe kadirdir.” Nisa suresi 71. Ayette; “Ey inananlar, korunma tedbirleri alın; bölük bölük veya hep birlikte savaşa gidin.” Enfal suresi 39. Ayette; “(Yeryüzünde) hiçbir kötülük kalmayıncaya ve din tamamen Allah’ın oluncaya kadar onlarla savaşın. Eğer vazgeçerlerse muhakkak Allah, ne yaptıklarını görmektedir. ” buyurmuştur.

Ebu Süfyan’ın başında bulunduğu ticaret kervanından ve bu kervanın neden planladığı hususundan haberdar olan Peygamberimiz, nazil olan savaş izni ayetlerini de dikkate alarak, konuyu ashabıyla istişare etti. Müşriklerin ticaret kervanının Mekke’ye ulaşmadan engellenmesi kararını alan Peygamberimiz ve ashabı, hemen hazırlıklara başladılar. Bunu öğrenen Ebu Süfyan, Mekkeden yardım istedi ve ayrıca kervanın ticaret yolunu da değiştirerek Peygamberimizle karşılaşmamak için kendince tedbirlerini aldı. Ebu Süfyan’ın gönderdiği haberle, başta Ebu Cehil olmak üzere Mekke ileri gelenleri müşrikleri savaşa tahrik ve teşvik etmek için sokaklara çıktılar.  Kısa zamanda bir ordu hazırlayarak Peygamberimize karşı savaş yapmak üzere yola çıktılar. 14 Mart 624 tarihinde, 305 kişilik İslam ordusuyla, 1000 kişilik müşrik ordusu Bedir’de karşı karşıya geldiler. Tarihin tanık olmadığı bir savaş başladı. Baba ile oğlun karşılıklı olarak birbirleriyle savaştığı bir sahne yaşanıyordu. Ebu Bekir Müslümanlar içinde, oğlu Abdurrahman müşrikler içindeydi. Hz. Ali Müslüman ordusunda, kardeşi Akil müşrikler içindeydi. İslam’ın tek ve ilk ordusu olan Bedir askerleri galip gelmeliydi. Peygamberimiz bu duygusunu Rabbına dua olarak niyazda bulunuyordu. Duanın tecellisi, Ali İmran suresi 124-126. Ayetlerde; “O zaman sen müminlere.’ Rabbinizin size indirilmiş üç bin meleği ile yardım etmesi, size yetmez mi?’ diyordun , “Evet, sabreder, (Allah’ dan) korkarsanız, onlar hemen şu dakikada üzerinize gelseler, Rabbiniz, size nişanlı beş bin melek ile yardım eder”, Allah, bunu size sırf müjde olsun ve kalpleriniz yatışsın diye yaptı. Yardım, daima galip ve hikmet sahibi Allah katındadır. ” buyurarak, müjde olarak Peygamberimize bildiriliyordu.

Bedir savaşı Müslümanların zaferi ile sonuçlandı. 14 Müslüman’ın şehit olduğu bu savaşta, 70 müşrik de öldürülmüş, bir o kadar da esir alınmıştı. Bedir zaferi, siyasi-dini yapıdaki İslâm devlet ve camiasının daha da sağlam temeller üzerine oturmasını sağladı.