İnsan sosyal varlık olarak yaratılmıştır. Yalnız yaşaması mümkün değildir. Birbirinin kardeşliğine, dostluğuna, sevgisine, ilgisine, maddi ve manevi yardımına muhtaçtır. İnsanların birlik ve beraberlik içinde yaşamlarını devam ettirmeleri için kardeşlik ahlakını tesis etmeleri esastır.

Yüce Kitabımız Kur’an-ı Kerim inananların ancak kardeş olduğunu vurgulayarak bu gerçeğe dikkat çekmiştir. Peygamberimiz Mekke’den Medine’ye hicret ettiğinde en öncelikli düzenlemelerinden birisi Ensar’la Muhacir arasında kardeşlik bağlarını kurmuş olmasıdır.

Bu kardeşliğin nasıl olması gerektiğini de şöyle açıklar. “Müslüman Müslüman’ın kardeşidir. Ona zulmetmez, onu düşmana teslim etmez. Din kardeşinin ihtiyacını karşılayanın, Allah da ihtiyacını karşılar. Müslüman’dan bir sıkıntıyı giderenin Allah da kıyamet günündeki sıkıntılarından birini giderir. Bir Müslüman’ın ayıbını örtenin, Allah da kıyamet gününde ayıplarını örter. Birbirinize buğz etmeyin, birbirinize haset etmeyin, birbirinize arka çevirmeyin; ey Allah’ın kulları, kardeş olun. Bir Müslüman’a, üç günden fazla din kardeşi ile dargın durması helal olmaz.” Kardeşlik birbirimizi sevmeyi gerektirir. Birbirini sevenlerin Allah katındaki ödülü de sığınacak hiçbir gölgenin bulunmadığı günde gölgelenmektir. Allah için olan sevgide menfaat yoktur. İlişkilerde mal, makam, akrabalık değil; takva, kişilerin sahip olduğu güzel ahlâk, iyi huy gibi özellikler ölçüdür. Kardeşlik birbirimize güven vermeyi, küçük görmemeyi, kırıcı davranışlarda bulunmamayı gerektirir. Kardeşliğin olduğu toplumlarda İnsanlar birbirine karşı güler yüzlü davranır. İyiliği yayar, kötülüklere engel olmaya çalışır. İnsanlığın yara­rına olanları yaygınlaştırır. Adaletle hükmeder. Birbiriyle kenetlenir. Kırgınlıkları uzatmaz. Lanetlemez, tuzak kurmaz, akrabalarla irtibatı kesmez. Kişinin kendisine, insanlığa ve Rabbine karşı sa­dakatini gösteren her türlü olumlu davranışı yapma çalışır. İslamda komşuluk ilişkileri de çok önemlidir. Yüce Kitabımız Ku’ran-ı Kerim Allah’a ibadet etmemizi ve ona hiçbir şeyi ortak koşmamamızı, anaya, babaya, akrabaya, yetimlere, yoksullara, yakın komşuya, uzak komşuya, yanınızdaki arkadaşa, yolcuya ve mâliki bulunduğumuz kimselere iyi davranmamızı emreder. Komşu haklarının en alt sınırı komşunun canına, namusuna, malına, çocuklarına zarar vermemektir. Petgamberimiz “Cebrâil bana komşuya iyilik etmeyi tavsiye edip durdu. Neredeyse komşuyu komşuya mirasçı kılacak sandım.” Buyurur. Komşularımıza iyilik ve ikramda bulunmak, selamlaşmak, ziyaretlerine gitmek, yardımlarına koşmak, sevinç ve kederli anlarını paylaşmak, güler yüzle davranmak, hediyeleşmek, davetlerine katılmak, cenazelerine iştirak etmek, baş sağlığı dilemek, zarar vermemek, kötülük yapmamak, ayıp ve kusurlarını araştırmamak, ırz ve namuslarına göz dikmemek, dini ve dünyevi işlerinde yol göstermek komşularımıza karşı başlıca görevlerimizdir. Allah Resülü ashaptan bir grup insanın yanında durur. “Size, en hayırlınızın kim olduğunu, en kötünüzün kim olduğunu haber vereyim mi?” diye sorar. Oradakiler bir şey söylemezler. Allah'ın Resulü sorusunu üç kere tekrarlar. Bunun üzerine bir adam; 'Evet ya Resülellah, hangimizin en hayırlı, hangimizin en kötü kimse olduğunu bize haber ver' der. Resülullah: “Sizin en hayırlınız, hayrı dokunması umulan ve kötülüğünden emin olunan kimsedir. En kötünüz de hayrı dokunması umulmayan ve kötülüğünden emin olunmayandır.” Buyurur.

"Peygamberimiz komşuluğu, misafirliği imanla ilişkilendirmiştir. Allah’a ve âhiret gününe iman eden kimse komşusunu rahatsız etmesin. Allah’a ve âhiret gününe iman eden kimse misafirine ikram etsin. Allah’a ve âhiret gününe iman eden kimse ya faydalı söz söylesin veya sussun!” buyurur.

Ayrıca "Kim Allah'a ve âhiret gününe inanıyorsa misafirini iyi ağırlasın. Misafire ikram sadakadır”. İkram berekettir. Misafiri ağırlamaktan kaçınanda hayır yoktur. Mü’minlerle kardeş olmak, komşuluk hukukunu korumak, misafire değer verip ikram etmek, gönüllerini hoş tutmak islami ve insani görevimizdir. Mübarek Ramazan ayında bu ulvi duyguları yaşayabilme temennisiyle Allah!a emanet olun.