Bugüne kadar sizinle paylaşmak istediğim halde kısmet olmayan bazı hususları bugün paylaşmak istiyorum. Yazılanlar okuyucumun takdirine kalmış olup benim içimdeki düşüncelerim yahut katılımlarımdır.

Sizinle dört soruya cevap arayalım isterseniz: Bu soruların ikisine bugünkü yazımda cevap bulalım, diğer 3. 4. Sorularımızı ise bir sonraki yazımda değerlendirmek istiyorum. Gelelim bu sorularımıza:

1-Hakikati nasıl aramalıyız?

2-Hakikat nerede bulunur?

3-Hakikati kimlere söylemeliyiz?

4-İnsan nasıl mutlu olabilir?

Hakikat gerçekler aranırken nelere dikkat etmeliyiz. Hakikati aramaktaki amacımız nedir? Bütün bunlar hakkında konuşalım isterseniz. “Her insan hakikati kendi mutluluğu için aramalı”. Mutlu olmayan insanın çevresindeki insanlara faydası olamaz. Öncelikle her insan önce kendi mutluluğu daha sonra çevresindekilere mutluluk verebilmek için hakikati aramalı. Öyleyse sorumuza gelelim mi? Hakikati nasıl aramalıyız? “Temiz kalple hakikati aramalıyız. Zekâ ve diğer duyularımız aldanabilir. Ancak temiz bir kalp aldatılmak istense de kolay kolay aldanmaz.” “Temiz bir kalp anlamadığı şeyi anlamış, inanmadığı şeye inanmış gibi görünmeye kalkmaz.” Temiz bir kalp, fesatlık menfaatperestlik olmayan bir kalp, ruhun aynasıdır. “Temiz bir kalp kendi çıkarlarına kapılan çoğu insanların kalpleri gibi zayıf olmak şöyle dursun, kuvvetlidir. Bu sebepten hakikati aramaya daha elverişlidir.”

Hakikati ararken zekâmıza mı yoksa başka bir duyumuza mı güvenmeliyiz? Zekâmızın da diğer duyu organlarımızın da yanılmaları her zaman mümkündür. Güzel temiz bir kalp yanılamaz. Öyleyse önce kalbimizi her türlü kötü düşüncelerden arındırarak tertemiz bir hale getirmeli ve o şekilde hakikati aramalıyız.

         Diğer sorumuza gelince, Hakikat nerede bulunur?  “Hakikatin ilkeleri tabiatta bulunur. İnsanlar buradan çıkardıkları sonuçları kendi çıkarlarına göre yorumlarlar.” Tabiat dediğimiz etrafımızdaki gördüğümüz her şey. Gökyüzü, ağaçlar, su toprak yüce Allah"ın bize bahşettiği en büyük nimet.  “Hakikati insanlar arasında değil tabiatta aramalı. Tabiat var olan her şeyin kaynağıdır. Dili tektir.” Yalan söylemez gerçekleri söyler her zaman.

“Kitaplar insanların eseridir. Onun için insanlar duygu düşünce ve gördüklerini yazar. Yanlışta olabilir. Hâlbuki tabiat Yüce Allah"ın eseri ve hüneridir.” Orada yanlış asla olamaz. Tabiat tabii hakikatlerin kaynağıdır. İnsanların yazdıkları kitaplarda kendi inandıkları ve düşündükleri çerçevede yazarlar. Doğal olarak inandıkları eğer yanlış ise o yanlış devam edecektir kitaplarında.

“İnsan temiz kalpli ise kendi davranışı ile ilgili kuralı kalbinde bulabilir. Bu kuralı tabiat kazımıştır oraya: Başkalarının sana yapmasını istemediğin şeyi sen de başkalarına yapma. Tabiatı temiz bir kalple inceleyecek olursak, Yüce Allah"ı bütün gücü zekâsı ve iyiliği ile orada görürüz.”  Bu bile bizim ne kadar zayıf cahil olduğumuzu, O"na bütün ömrümüzce inanıp emirlerini yerine getirmemiz ve sevmemiz için yeter.

Bu iki soruya kısa olarak cevap vermemiz gerekirse, Hakikati temiz bir kalple, tabiat içinde aramalıyız. Sonuç bize doğruları gösterecektir.

Diğer iki sorumuzu gelecek yazımızda cevaplandırmak üzere hoşça kalın.

                                                                                     YAŞAR KOCA