Sevgili Dostlarım “Hayat bir sahnedir” diyen William Shakespeare, tüm insanları birer oyuncuya benzetiyor ve "Biri çıkar, öteki girer ve her biri kendine düşen sürede pek çok rol oynar, insanin yedi donemi, yedi perde eder" diyerek yaşamı özetliyor.

Efendim şimdi bir insan modeli düşünün ki kendisine hayat sahnesinde bir rol almış ancak ne oynayacağını bilmiyor. Yanlışı doğrudan ayırt edebilecek kadar da akıllı hani. Biraz düşünse biraz da cesaretlense, büyük işler becerecek. Ancak ya başaramazsam, ya aç kalırsam, ya üzerime gelirlerse korkusu sarıyor benliğini. Bir de para, mal, mülk gibi insanı bencilleştiren bir isterik duygusuna kapılarak korku ve heveslerine kurban veriyor kendini. Ve teslim ediyor tüm benliğini, kendisini korkulardan emin kılacağını, isteriklerine merhem olacağını umut ettiği kişiye. Haliyle bu kişi de hayat sahnesinin başrol oyuncusu oluyor.

Oynamak için rolünü kişiliğini dahi kullanması için teslim ettiği aktörün dudaklarına bakıyor. Aktör “Otur” diyor, başını eğiyor oturuyor. “Kalk” diyor, hevesle kalkıyor. Aktörün talimatıyla öne eğdiği başıyla hançerlerken dostunu, vicdanını susturacak yalanları bir bir bularak etrafında seslendiriyor.

Yaptıklarından dolayı pişmanlık kaplamaya başladığında bedenini, soluğu kendisi gibi olanların yanında alıyor. Onların yediğini yiyor, güldüğüne gülüp, üzüldüğüne üzülüyor. Vicdanını dinlemeye korktuğundan neyi niçin yaptığını sorgulayamıyor. Çünkü ellerindeki dost kanı silinse de vicdanındaki silinmiyor.

Dostlarım bilirsiniz ki, oyun bitince sahnenin perdesi kapanır. Ancak içerisindeki oyuncular hep oynadıkları karakterlerle anılır. Brütüs hain, Sezar Kral. Ne yazık ki tüm sahnelerden geriye akıllarda ya kralın ismi yada hainin ismi kalıyor.

Sevgili dostlarım insanoğlu nam peşinde koşmayı çok sever. İlla ismi kalsın diye ya Sezar olmak ister ya da Brütüs. Hâlbuki iş ne Kral olmaktır ne de hain Brütüs. İş adam olmaktır. Adamlık ise zor zanaat. Ne güzel söylemiş Ömer Hayyam: "İnsan yiyeceksiz, giyeceksiz edemez/ Bunlar için didinmene bir şey denmez/ Ondan ötesi ha olmuş, ha olmamış / Bu güzelim ömrünü satmaya değmez"

Kazandım diye sevinmeyen, yıkıldım diye yerinmeyen, düzenbaz safında yer almayan adamlara selam olsun.