Güzel ülkemizde;
İktidar var, Muhalefette var.
Medya var, Soyguncuları da var.
Asker var, az da olsa pirincin içinde darılar da var.
Polis var, bulgurun içinde kum taneleri de var.
Yargı var, hatalı kararlar ve karar verenler de var.
Ormancılarımız var, yok olan ormanlar da var.
Ziraatçılarımız var, çiftçilerimizin tarlada çürüyen emekleri de var.
Çeteler var, onlarla kahramanca mücadele eden; asker, polis, yargı ve meclisimiz de var.
Dış ve iç düşmanlarımız var, topyekûn dik duran Türk Milleti de var.
Bunları niye yazdığıma gelince;
 İşte bizi balık hafızalı ve oyuncak zanneden bazı medya;
Geçmiş iktidarları, dervişleri, bir gecede üç kat artan dövizi, dövizsiz merkez bankasını, altın rezervimizin İsviçre"ye rehin bırakılmasını, elektrik, su kesintilerini, fare yuvasına dönmüş oto yolları, hastanelerde rehin kalan hastaları, her gün olan faili meçhul cinayetleri nede çabuk unutturdular!
Tüm bunlar olmadı mı?
Balık hafızalı mıyız?
Unutmadığımıza ve yazdığımıza, okuduğumuza göre;
Demek ki bunlar oldu ve de unutmamışız!
Unutmamalıyız da!
Bu olumsuzluklar şimdi yok mu diye soranlara ise cevabım:
Devede kulak misalidir.
Tabii ki hiç olmaması daha iyidir ve biz buna layığız.
İnşallah o günlerde gelecek.
Ancak; Bir kısım medya bize, sanki bunlar hiç olmamış, şimdi ise her şey berbat olmuş gibi işlemeye başlayınca hatırlatıvereyim dedim.
Yazımı Atatürk"ten bir anı ile bitireyim.
Atatürk"ün bahçe mimarı Mevlüt Baysal anlatıyor:
Çankaya köşkünün bahçesini düzenliyordum.
Bir gün Atatürk, yaveri ve ben bahçeyi inceliyorduk.
Havuzun yanındaki yaşlı bir ağaç, Ata"nın geçeceği yolu kapatıyordu.
Atatürk, ağacın yanından biraz zorlanarak, ağaca sürünerek havuz tarafa geçince, hemen atıldım ve:
-          Emrederseniz bu ağacı keselim Paşam deyince…
-          Atatürk; yahu sen hayatında böyle bir ağaç yetiştirdin mi ki keseceksin! Dedi.
Yorum serbest…