1915"de Gelibolu Yarımadası'nın önünde dizildiler, Anadolu'yu paylaşmak için 9 Ocak 1916'da Seddülbahir bölgesinden bir daha gelmemek üzere gittiler.
Yaklaşık bir yıl süren ve dünya savaş literatürüne "Çanakkale geçilmez" diye kazınan savaştan ders alarak...
"Geldikleri gibi gittiler..."
Mustafa Kemal'in askerleri, Mehmetcik'lerin devleştiği, destan yazdığı bir ulusun var olma savaşında, tüm Anadolu tek yürek oldu, onlar umursamadılar...
Çanakkale'yi geçeriz dediler, top yekun Gelibolu'nun karşısına dizildiler. Mehmetleri hesaba katmadan, Anadolu'nun kalp atışını dinlemeden...
Anzak'ları, kendilerine siper ettiler, istilacı ruhlarıyla...
Anadolu'nun Mehmet'leri vatan savunmasındaydı, bunu unuttular...
"söz konusu vatansa, gerisi teferruattır" sözünü hiç duymamışlardı, bilmiyorlardı...
Bilmedikleri bir şey daha vardı; Baş Komutan Mustafa Kemal, askerlerine ölmeyi emretmişti...
O kahramanlar vatan uğruna gözlerini kırpmadan canlarını seve, seve feda ettiler. Şehit oldular Türk ulusunun kalplerinde yerlerini aldılar...
Mustafa Kemal'in askerleri var oluşun, istiklalin destanını yazdılar Gelibolu'da...
Çanakkale'yi görmeden, Gelibolu'ya gidip şehitler önünde saygıyla eğilmeden onların ruhlarını şad etmeden bu destanı anlamak mümkün değil...
Mutlaka ama mutlaka Çanakkale'yi, Gelibolu'yu ziyaret ediniz o zaman bana hak vereceksiniz...