Tecrübelerimizi bizden sonrakilere veya bizden az kazık yiyenlere aktarmamız gerekiyor. Toplu yaşamanın bir gereği olarak böyle davranmalıyız. Tecrübelerden derlenen bir demetle sizleri baş başa bırakıyorum.
1- Kendimi neşelendirmek istediğim zaman en iyi yolun başka birini neşelendirmeye çalışmak olduğunu,
2 - Bir bebeğin evlilik sorunlarını çözemeyeceğini,
3- Bir tartışmayı tatlıya bağlamadan yatağa gidilmemesi gerektiğini,
4- İşyerinde romantik ilişkiler aranmaması gerektiğini,
5- İnsanın kendisinden daha sorunlu birisiyle evlenmemesi gerektiğini,
6- Çalıştırdığımız insanlara iyi davrandığımızda, onların da müşteriye iyi davrandıklarını,
7- Bir toplantıda zekâyı mı ya da sohbeti mi göstermek konusunda tercih yapmak gerektiğinde sohbeti seçmenin daha iyi olacağını,
8- İnsanlara iyi davranmanın hiçbir maliyeti olmadığını,
9- Gerçekten yaşamaya başlamak için emeklilik beklenirse, çok uzun bir süre beklemek zorunda kalınacağını,
10- İyi kalpli olmanın mükemmel olmaktan daha önemli olduğunu,
11- Bir domuza ve bir çocuğa istedikleri her şeyi verirseniz sonuçta çok iyi bir domuzunuz ve çok kötü bir çocuğunuz olacağını, (Biz domuz beslemiyoruz çok şükür. Biz eşek diyelim.)
12- Kiminle evleneceğin kararının hayatta verilen en önemli karar olduğunu öğrendim. Ve daha neler neler öğrendim. Ve de bu öğrenme sürecim hep devam edecek.
   Jackson Brown"un “Şu Hayatta Neler Öğrendik Neler” adlı kitapçığından derlediğimiz maddelere sizlerin de ekleyeceği çok önemli maddelerin olduğunu biliyoruz. Hem buradaki maddelere yönelik eleştirilerinizi hem de sizlerin derleyeceği maddeleri bizimle paylaşmanızı bekliyoruz. Böylece muhabbetimiz daha da koyulaşır.