Odun sobaları tenekedendi odunun bol ve ucuz olduğu zamanlarda. Kışlık ihtiyaç ton'la alınır stoklanırdı. Sonraları oduna yardımcı kuvvet fındık kabuğu yakıt olarak devreye girdi.
Derken kömürle, kömür sobasıyla tanıştık. Yakması eziyetli, temizliği güçtü ama enerjisi yüksekti üstelik bir ton kömürle koca bir kışı geçirmek de mümkündü.
Fuel-oil, mazot pek ucuz değildi ama rahatlığı vardı. Birden kat kaloriferlerine geçiş başladı, balkonlarda yakıt tankları yerlerini aldı. İmrenen ev hanımı beyini zorladı illa da kat kaloriferi diye.
Dayanma gücü olanlar, akaryakıt zamları pes dedirtene kadar dayandılar. Baş döndüren zamlar kat kaloriferini ideal olmaktan çıkarınca, yakıt tankları ya hurdacıya gitti, ya da balkonlarda çürümeye terk edildi. Hızla kömüre dönüş başladı. Sobalar ya yenilendi yada saklandıkları yerden çıkarılarak yerlerine geçtiler. Tam özümüze dönmüşken ithal kömürle de bu arada tanıştık. Sanki yerlisi bize yeterli değilmiş gibi.
Haydi lafı fazla uzatmayalım, şimdilerde çatır, çatır doğalgaz yakıyoruz sanki musluktan akıyormuş gibi. Üç kışlık kömür parasına bir kış ancak ısınabiliyoruz üstelik doğal gazın vanası başkasının elinde.
Şimdilerde doğalgaz da otomatik fiyatlandırma başlayacakmış. Aylık enflasyon oranında her ay otomatik zam var. Bu ayki faturayı baz alıp, gelecek ayın yakıt bütçesini ayarlamak artık zor Renksiz, kokusuz, zahmetsiz ama metre küpü kaç lira o da belirsiz. Böyle muallaktaki bir yakıtla  daha kaç kış idare edebileceğiz? Üstelik fatura tutarı üzerinden belediyeye vergi de çıktı.
Kömür sobalarınızı iyi saklayın yakın bir gelecekte tekrar işe yarayacaklar.