Çanakkale...
Tarihimizin...
Dönüm noktası...
500 Yıllık imparatorluğu...
Enkaza çevirenlerin...
Mirasını kurtarmanın...
Temel taşı...
Emperyalistlerin...
Ağzını sulandıran...
Bu cennet vatanı...
Kurtarmanın başlangıcı...
Yedi düvele verilen...
Vatan aşkının ilk dersi...
Binlerce vatan evladı...
Can verdi kan verdi...
Ve sonunda...
18 Mart 1915...
Düşmanın pes ettiği...
Mağlubiyeti...
Kabul ettiği gün...
Seyit Onbaşının...
215 kiloluk top mermisini...
Tek başına namluya sürüp...
OCEAN'ı batırdığı gün...
Çanakkale'de...
Gelibolu'da...
Binlerce kefensiz yatan...
Yiğitler vardı...
O yiğitler ki...
İnanmışlardı...
Önce Allaha...
Sonra başlarındaki...
Komutana...
Mavi Gözlü Sarışın Dev'e...
Bu vatanı kurtaracaklardı...
Vee kurtardılar...
Canları pahasına...
Şimdi 32 yıldır...
Bir maceraperestin...
Peşine düşen...
Bir gürühun...
Yarattığı...
Teröre kurban veriyoruz...
Kalleşçe, haince...
Kan döküyorlar...
Günahsız insanları...
Katlediyorlar...
Vatanı bölmeye çalışanlar...
Ancak bilmedikleri...
Birşey var...
Biz bir ölür bin doğarız...
Bizim için konu vatansa...
Gerisi teferruattır...
Vatan uğruna can veren...
Bütün şehitlerimize...
Allahtan rahmet diliyor...
Aziz hatıraları önünde...
Saygı ile eğiliyorum...
Ve yazımı...
Merhum Şair...
Hüseyin Çelikcan'ın...
Şiiri ile bitiriyorum...
Sağlıcakla kalın...

UÇMAĞA VARDI GÖNÜL

Nurdandır toprağı taşı dediler,
Cennetin otuz üç yaşı dediler,
Eğilmez şüheda başı dediler,

Çiçek çiçek açılarak gittiler,
Ufuklara saçılarak gittiler...

Bin yıllık çınarın dalları gibi,
Soylu arıların balları gibi,
Sancağın solmayan alları gibi,

Kanlarıyla karılarak gittiler,
Bayraklara sarılarak gittiler...

Yerde güneş, gökte dolunaydılar,
Dünyamızdan yıldız yıldız kaydılar,
Vatan için ölmeyi şeref saydılar,

Hudutlara çizilerek gittiler,
Kartal kartal süzülerek gittiler...

Rahmet iner akan sular durulur,
Toros Yaylası'nda otağ kurulur,
Hainlerden elbet bir gün hesap sorulur,

Bu gerçeği bile bile gittiler,
Şehit olup güle güle gittiler...