Ahmet’in aklına ilk anda satın aldığı ilk söz gelir. “KADERDE NE VARSA O OLUR” bağırarak ben kuyuya girerim der. Kuyunun başına gelir, eline bir kılıç, bir hançer bir de mızrak verirler. Beline bir ip bağlayarak 20 metre derinliğindeki kuyuya  salarlar. Kuyu ağzı 3 metre genişliğinde iken, aşağıya indikçe genişliyordu. Ahmet’in ayakları yere basarken, her tarafın insan kemikleriyle dolu olduğunu görür. Korku ve ürperti içinde kafasını karşı tarafındaki köşeye çevirdiğinde, Devasa bir ejderhanın başını sağa sola hışımla salladığını görür. Ahmet’in dizlerinin bağı çözülmüştür. Ejderhanın bir tarafında dünyalar güzeli bir kız, diğer tarafında ise gözleri yuvalarından fırlamış, çirkin mi çirkin bir Kurbağa duruyormuş. Ejderha dile gelerek “ey insan oğlu, söyle bakalım, şu kadın mı güzel, yoksa şu kurbağa mı?” diye sorar. Ahmet, tam kadın diyecek iken, ikinci satın aldığı söz aklına gelir. “GÖNÜL NEYİ SEVERSE GÜZEL O DUR” der. Bu cevaba kahkahalar atarak memnun olduğunu belirten ejderha, meğerse kurbağanın gözüne âşık imiş. Kuyuya her giren kadın güzel demiş olduğundan hepsini öldürmüş. Suyu bunun için kesmiş. Padişahtan ağırlığında altın alan Ahmet, Çarşıdan alel acele satın aldığı hediyeliklerini at ve develerine yükleyerek, güle oynaya kervana katılarak evinin yolunu tutmuş.

Hayaller içinde evine bir an evvel kavuşmak için can atan Ahmet, nihayet evinin bahçesine gelir, kapıya gitmeden pencereye gözü ilişir, karısı içeride bir delikanlı ile diz dize, göz göze, oturmuş söyleşip durmaktadır. O anda, karısının kendisine ihanet ettiği kanaatine vararak, kılıcına belinden sıyıran Ahmet bir tekme ile dış kapıyı  açarak içeri dalar. O anda aldığı üçüncü söz hatırını gelir ”HER ŞEYİN BİR VAKTİ VARDIR, HİÇ BİR ŞEY ACEALEYE GELMEZ.” duraklar, kılıcını kınına yerleştirir İç kapıyı açarak içeri girer, Karısı ve delikanlı hemen sedirden kalkmalarıyla “oğlum bu baban, hele şükür dönebildi” demesiyle delikanlı Ahmet’in ellerine sarılarak öper, kadın ise yılların birikmiş özlemi ile kocasının boynuna sarılırken, sevinç gözyaşları inci taneleri gibi nurlu yüzünden yuvarlanır gider.

Bu hikayeyi bir çok kişiye okudum. Bilhassa Askerlik görevi yaparken istifa etme isteğinde olan kardeşlerimize, KADER ‘de NE VARSA ONU GÖRECEKSİN. Senin iraden ona yeterli değil. Seni yaratan, Nasıl ki hayata gelişini planlamış,Dünya  hayatının bitişinide o yazmıştır. Nereye kaçarsan kaç, ne tedbir alırsan al. Ölüm vakti geldiğinde erteleyecek bir güç yoktur. Hayat içinde her gün olan bu işleri göremiyorsan, aklının başında değil, başka yerlerde olduğunu düşünebilirsin.