Çocukluğumuzda bizlere masallar anlatan dedelerimiz vardı. Ağzımız bir karış havada heyecanla dinlerdik bizler de onları...
Masalın bitmesini bekleyemeden belirginlik sağlamaya çalışırdık soru sorarak.
Onlar çocuk gözünde masal anlatmasını bilen süper güçlü dedelerdi.
Ve şimdiki dedelerimzse biz gençlere "bu devir sizin devriniz, bizden geçti artık" diyorlar. Aslında onlar bizlerden şanslı!
Çünkü onlar zamanın olması gereken günlerinde dedeliklerini kullanabildiler. Dedeliklerini dede olmakla gösterdiler.
Yani sadece ismi taşımadılar kendilerinde.

Biz gençlerse savaş haberlerinden, krizlerden, trafik kazalarından ve buna benzer bir takım olaylardan gençliğimizi kullanamıyoruz, gösteremiyoruz!
Eskilerde yaşamış olanların genel muhabbetinde mesela "gençken çok güzel derlerdi bana" gibi cümleler yer alıyor.
Biz bunu söylememiz gereken yaşlara geldiğimizde ne diyeceğiz? 'Genç, güzel ve bakımlı olmaya çalıştık fakat olayların boyutu buna izin vermedi' mi?
Sanmıyorum! Biz gençken gençliği kullanamazsak ve kendi yaşantımızdan örnek veremezsek ilerde nasıl masallar ve hikayeler anlatabiliriz çocuklara?

"Sen de fazla ileri düşüncelisin, derinlere girme şimdiden" diyecek olursanız şöyle söyleyeyim.
Geçmişte yaşananlar dedelerimizin zamanında fazlasıyla vardı elbette. Hatta onlar için daha zordu. Bunun farkındayız tabi.
Bizleri korumak için dünya'da yaşanan savaşları, krizleri ve bunun gibi binlerce olayı yansıtmadı dedelerimiz.
Biz de korkmadan rahat bir şekilde çocuk olabildik. Psikolojik sorunları olmayan çocuklar olarak büyüyebildik yani!
Şimdiyse alınan/verilen en ufak bir karar herkesi etkiliyor. Özellikle çocukları! Artık kim büyük kim küçük belli değil çünkü!

Masalların dışında Susam Sokağı ve Şirinler gibi medeniyet, bilgi ve eğitim içeren çocuk programlarıyla büyüdük bizler bir de.
Ama ya şimdi? Anlatılan masallar farklı konular içermekle birlikte ve bilip bilmeden çocukların hayatını etkiliyor.
İşte devir teslim böyle bir şey olmalı! Devir içinde hızlı gelişim yani. Çünkü ünvanları erken ediniyoruz artık.
Dedelerimiz erken büyükdede, gençler erken dede/anneanne/babaanne ve çocuklarda erken genç olmak zorunda kalıyor.

Dedelerimiz bizlere anlatırdı masalları sevgiyle, istekle ve mutlulukla. Sırf bizim için yaparlardı bunu.
Artık büyüdük! Ve şimdikiler değil çocuklara, kendi çıkarları için masal anlatıorlar.

Çocuklar bir masalın bitmesini asla istemez ama biz memleketimizin gençleri/çocukları olarak da bu masalların bitmesini istiyoruz!

Bunlar da siyasi ve politik masallar!

Barış ve Sevgi Dileklerimle