Senden öte gönlü yüceler var..

karşındakinin gönlünü yüksekte tut, kendininkini aşağıda.. 

Yani her dem “alçak gönüllü” ol..

Alçak gönüllü olmayı beceremedi “alçak” oldu!..

*

Dedim ki beyefendiye;

koca bir tay doğurup  gıkı çıkmayan  “atlar” var..

Yaptığı bir yumurta için köyü ayağa “kaldıran” değil, “horoz” ol..

Horoz olmayı beceremedi,  “tavuk” oldu!..

*

Dedim ki beyefendiye;

Karşında binbir çeşit,renk ve kokuda “çiçekler” var..

Çiçek bahçesinde, rengiyle göz kamaştıran, kokusuyla huzur veren bir “gül” ol..

O gitti bostanda “hıyar” oldu!..

*

Dedim ki beyefendiye;

Karşında, adamım diyeni cebinden çıkaracak “adamlar” var..

Sen bey ol, efendi ol, “adam” ol..

Adam  olamadı, “madam” oldu!..

*

Dedim ki beyefendiye;

Karşında, bal yapan “arılar” var..

Sen de “bal arısı” ol, bal gibi ol..

O gitti, “eşek arısı” oldu!..

*

Dedim ki beyefendiye;

Karşında, dayısı olan var olmayan da..

Sen, “abi” ol, “dost” ol, “dayı” ol..

O gitti “ayı” oldu!..

*

Dedim ki beyefendiye;

Karşında, ismi “şeref” olanlar da var, şerefini boynunda madalya gibi “gezdirenler” de..

Sen izzetli ol, “şerefli” ol..

O gitti, “şerefsiz” oldu!..

*

Dedim ki beyefendiye;

karşında, seni “sırtlayan” da var, “ısıran” da..

Sen, “sırtlandığın” gibi “sırtlayan” ol..

O gitti, “sırtlan” oldu!..