Dün, gazetemizin manşetinde yer alan "Atalay'a büyük tepki" haberiyle ilgili CHP'den tanıdık, bildik olan birçok arkadaşımız beni aradı.
Herkes kendisine göre fikrini söyledi, eleştirisini yaptı.
Olacak bunlar...
Kimi beğenmiş, kimi köpürmüş vs.vs..
Sayın Atalay'la aslında geçmişimizde çok önemli dostluklarımız var.
Azot genel müdürlüğü döneminde kendisini tanıma fırsatı buldum.
Genç, dinamik ve popüler duruşuyla başarılı bir bürokratlık dönemi geçirdi Sayın Atalay..
2002 yılında ilk siyasi deneyimini yaşadı ve genel müdürü olduğu kurumundan istifa ederek CHP'den milletvekili aday adayı oldu.
Milletvekilliği sıralamasında yer alamadığı için o gün itibariyle üzülmüştüm.
Son 10 yılda Atalay'ın siyasi çizgisine baktığımda bugün aynı düşünceleri taşımıyorum.
Çünkü başarılı olmadığı gibi Samsun sevdasını bitirmiş Sayın Atalay...
CHP gibi Türkiye'nin muhalefet partisinin Samsun il başkanlığı yapmak "Gümbür gümbür" olmak demektir.
Atalay'ın il başkanlığındaki CHP bana göre "tangur tungur"gidiyor.
Yıllardır CHP'ye atanan ya da seçimle gelen il başkanları hep kendinlerine  oynadı.
Amaç milletvekilliği...
Oraya gelen hiçbir siyasetçi, "Ben görevini yapayım, halkımız bizi bir yerlere getirsin" mantığıyla hareket etmedi.
."Haluk Koç'un arkasından 2. sırayı alırsam "Yaşasın Cumhuriyet"...
Zihniyet hep aynı..
İşin kötü tarafı geçtiğimiz genel seçimlerde CHP 2. milletvekilini düşe kalka çıkardı.
Bunların haberi bile yok...
Günümüz siyaseti artık hesap işiyle değil, yürek işiyle oluyor.
Koskoca CHP il başkanlığını bir sekreter hanımefendinin eline bırakırsanız, bu seçimler de işiniz çok daha zor.
Haberiniz ola!..
Bana sitem eden arkadaşlara bir iki kelam edecek olursam;
Kendilerine göre haklılık payları var.
İnsan sevdiğini kıskanır ve korur.
Benim siyasetten bir beklentim yok.
Bence kendi başkanlarını eleştirip"Başkanım biz nereye gidiyoruz" demeleri lazım.
CHP Samsun'da bu kadar pasif olmamalı.
Ben Sayın Atalay'ın neler yapabileceğini biliyor ve kendisini iyi tanıyorum.
Memleketin bu kadar sorunu varken, biraz halka, biraz da sokaklara inmesi lazım.
Aristokrat yapısı bence ona zarar veriyor.
Onu eleştirmem, ona olan saygımı ve sevgimi bitirmez.
O siyasetçi, ben gazeteciyim.
Herkes işini yapacak.
Ben de, o da...