Özellikle bizim toplumumuzda hayal kurmaya karşı bir ön yargı vardır. Çocuklara, hayallerini anlattıkları zaman sert bir şekilde “mantıklı ol” cümlesiyle yanıt vermiyor muyuz ?

Çocuklara söylenen mantıklı ol cümlesi aslında sağ beyne değil de sol beyne verilen önemin bir göstergesidir. Okullarımızdaki eğitim ise sol beyin ağırlıklıdır. Nerden mi anlaşılıyor ? öğrencilerin neredeyse hepsinin fırsat tanınsa sayısal alana yönelmek istemeleri gösteriyor. Çevre ise sol beyinli insanlarla dolu olduğu için çocukta  bu telkini alarak yetişiyor ve okula geliyor. Son yıllarda yeni ders kitapları ile çocukların hayal güçlerinin zenginleştirilmeye çalışılması ise çok güzel bir çalışma.

Benim 3 yaşında Beyza isimli bir kızım var. Onunla nereye gitsek daha sonra aynı yere gelince hatırlıyor. Hatta orada ne yaptığını bile hatırlıyor. Beyza Bilgisayarda hafıza oynu oynarken “gülen insan yüzünün” olduğu resmi mutluluk olarak hafızasına alıyor ve öbür mutluluk şurada diyor.  Bunların en önemli nedeni çocukların sağ beynini aktif olarak kullanmasıdır.

Ana okulu ve ilk okul 1,2,3. sınıfa giden öğrencilerin çizdiği resimleri mesleğim gereği onlar hakkında bilgiler edinmek için inceleme fırsatı buluyorum. Özellikle bu sınıflardaki öğrencilerde hayal gücünün etkisi bariz bir şekilde görülüyor. Ancak daha sonraki sınıflarda hayal gücü etkisini yitirmeye ve monoton resimler çizmeye başlıyorlar.

İşte size bir öykü:

“Bu öykü, çiftlikten çiftliğe, yarıştan yarışa koşarak atları terbiye etmeye çalışan gezgin bir at terbiyecisinin genç oğluna kadar uzanır. Babasının işi nedeniyle çocuğun orta öğretimi kesintilere uğramıştı.

 Orta ikideyken, büyüdüğü zaman ne olmak ve yapmak istediği konusunda bir kompozisyon yazmasını istedi hocası.

Çocuk bütün gece oturup günün birinde at çiftliğine sahip olmayı hedeflediğini anlatan 7 sayfalık bir kompozisyon yazdı. Hayalini en ince ayrıntılarıyla anlattı. Hatta hayalindeki 200 dönümlük çiftliğin krokisini de çizdi. Binaların, ahırların ve koşu yollarının yerlerini gösterdi. Krokiye, 200 dönümlük arazinin üzerine oturacak 1000 metrekarelik evin ayrıntılı planını da ekledi.

Ertesi gün hocasına sunduğu 7 sayfalık ödev, tam kalbinin sesiydi.. İki gün sonra ödevi geri aldı. Kağıdın üzerinde kırmızı kalemle yazılmış kocaman bir "0" ve "Dersten sonra beni gör" uyarısı vardı.

"Neden "0" aldım?" diye merakla sordu hocasına, çocuk..

"Bu senin yaşında bir çocuk için gerçekçi olmayan bir hayal" dedi, hocası..

"Paran yok. Gezginci bir aileden geliyorsun. Kaynağınız yok. At çiftliği kurmak büyük para gerektirir. Önce araziyi satın alman lazım. Damızlık hayvanlar da alman gerekiyor. Bunu başarman imkansız" ve ekledi:

"Eğer ödevini gerçekçi hedefler belirledikten sonra yeniden yazarsan, o zaman notunu yeniden gözden geçiririm." çocuk evine döndü ve uzun uzun düşündü. Babasına danıştı.

"Oğlum" dedi babası "Bu konuda kararını kendin vermelisin. Bu senin hayatin için oldukça önemli bir seçim!."

çocuk bir hafta kadar düşündükten sonra ödevini hiçbir değişiklik yapmadan geri götürdü hocasına..

"Siz verdiğiniz notu değiştirmeyin" dedi.."Ben de hayallerimi..".....

O, orta 2 öğrencisi, bugün 200 dönümlük arazi üzerindeki 1000 metrekarelik evinde oturuyor. Yıllar önce yazdığı ödev şöminenin üzerinde çerçevelenmiş olarak asılı.

Öykünün en can alici yani su:

Ayni öğretmen, gecen yaz 30 öğrencisini bu çiftliğe kamp kurmaya getirdi. çiftlikten ayrılırken eski öğrencisine "Bak" dedi, "Sana simdi söyleyebilirim. Ben senin öğretmeninken, hayal hırsızıydım. O yıllarda öğrencilerimden pek çok hayal çaldım.

Allah' tan ki, sen, hayalinden vazgeçmeyecek kadar inatçıydın."

Hayalleriniz konusunda sizde inatçı olun, hayal gücü sağ beynin en önemli özelliğidir. Sağ beynin bu özelliği sadece hayal kurularak geliştirilebilir. Bu nedenle hayal kurmaktan korkmayın. Japonlara bakın televizyonu cebe sığdırdılar hatta saate sığdırdılar. Nasıl yaptılar bunu ? Ceplerinde veya kollarında taşıdıkları bir televizyonu hayal ederek. Daha sonra ise sol beyni kullanarak televizyonu cebe ve kola sığdırdılar.