Hocanın hafta içinde  yaptırdığı hırslı sert ve hatta sakatlayıcı idmanlar sonucu Rize maçına mutlak puan almaya gidiyoruz mesajını almıştım.Maça başlarken gözlerim idmanda sakatlanan Oktay'ın mevkiinde oynayan Hakan'a takıldı.Acaba o da diğer yeni arkadaşlarının ilk maçları gibi etkisiz olacağını mı düşünmüştü?Ama beni yanılttı.Beni yanıltan bir de Turhan Hoca vardı sahada.İlk yarıda oyunu kendi sahamızda kabullenip eğer olursa,bir kontraatakta gol bulursak buluruz,bulamazsak 1 puana yatarız görüntüsü vardı.Ama dediği gibi olmadı Hoca'nın.Ne kontra bulabildik ne de gol yememezlik yapmadık.Daha 10. dakikada ilk gole engel olamazken 34. dakikada faul mü değil mi tartışırken 2. golü yememiz hepimizi yıktı.Ama 2. yarıda bambaşka bir takım sahada vardı.Sanma ki oyuncular değişti veya rakibimiz değişti.Aynı takım aynı rakip aynı saha.Farklı olan neydi de 2. yarı takım, tıpkı hafta içinde yaptığı idmanlardaki gibi hırslı ve çalışkandı.Birincisi devre arasında,soyunma odasında hoca tarafından yapıldığını düşündüğüm çok iyi bir konuşma, ikincisi hocanın oyun mantelitesinin değişmesiydi.Takımı geriye çekmeyip aksine savunmayı bile 2. bölgeye çekerek, 3. bölgedeki çok iyi yapılan pres ve geçemediğimiz sol beklerini yani bizim sağ tarafımızı kenardan değil de içeriye doğru oynatması bu bölgeyi Murat'a,sol tarafı da Turgut'a emanet etmesi gerçekten olumluydu. Yalnız forvertdeki Giorgi,ya takıma uyum sağlamadı ya da bizi çok yanılttı.Onun yerine oyuna giren Hakan AKMAN, Turgut'la yakın oynamaya başlayınca özlediğimiz takım kurgusu sahaya yansıdı. Bu da mutlaka skorborta yansımalıydı.Ve o da oldu.Sizi bilmem ama benim için bir ışık görüldü.