İntihar
İnsanlar neden intihar eder ? Gerçekten intihar edecek kadar önemli sorunlar var mıdır ? Ya da intihar olaylarının temelinde neler yatıyor ? Bu tür soruları çoğaltmak mümkündür ? Ama bir gerçek var İnsanımız intihar ediyor Okumuşumuz intihar ediyor İş sahibimiz intihar ediyor İşsizimiz intihar ediyor Gencimiz intihar ediyor yaşlımız intihar ediyor
Ne oluyor bu topluma ? Olayların arkasında bir çok sisli perde ve bir çok soru işareti kalıyor.Bir not bırakılıyor.""Ölümümden kimse sorumlu değildir"" Ne kadar kolay ve ne kadar anlaşılır (!) bir cümle değil mi ?Sanki bir yolculuğa çıkılıyor da evde kalanlara not bırakılıyor Olur ya Bir yere gideceksiniz de, evde o an kimse yoktur .""Ben falan yere gidiyorum ,beni merak etmeyin"" diyerek bilgi notu bırakırsınız İnanın o kadar kolay oldu artık intihar arkasından bırakılan notlar.
Aslında bu kadar kolay değil tabi ki Ama sorunların temeline inmezsek sadece bu notlarla yetinmek zorunda kalacağız.Geride gözü yaşlı yakınlar Şaibeler,soru işaretleri .Bu konularla ilgili bir çok yaklaşımda bulunulabilir tabi ki Herkese göre farklı nedenler vardır.Bence işin en kolayı, intihar olaylarını basit nedenlere bağlamaktır.
Geçenlerde bir genç eczacı kardeşimiz intihar etti .Evinin balkonundan aşağıya bırakarak hem de kendisini .Arkasında yine bilinen tarzda bir not.""Böyle olmasını istemezdim!"" İlginç değil mi ? Demek ki istemediği bir şeyi yapmış ama ,bu kadar ağır ve bu kadar zor bir kararı aldıracak ne var acaba ?
Bu konular enine boyuna konuşulup, sorunların temeline inilemez mi ? Çözümler üzerinde çalışma yapılamaz mı ? Bana çok yüzeysel yaklaşıyoruz gibi geliyor.Bakıyorsunuz eğitimli ve sosyal yapısı sağlam görülen ailelerin eğitimli çocukları , ekonomik sorunları yok görülen ailelerin çocukları intihar ediyor yada intihara teşebbüs ediyor. Aslında intiharı gerektirecek bir şeylerin olmadığını düşünüyorum. Yani ne kadar ağır ve zor şartlar altında olursak olalım ,bu durumun intihara götürecek şeyler olmadığına inanıyorum.Hayat bu kadar ucuz olmamalı ve yaşam mücadelesinden bu kadar basit nedenlerle pes ederek vazgeçmemeliyiz.
Özünde bir kimlik sorunu var gibi geliyor bana.Yani varlık ile ilgili, varlık nedeni ile ilgili ,yaşam felsefesiyle ilgili bir kimlik bunalımı içinde insanımız.Beklentileri karşılanmayınca ,beklemediği yerden beklenmedik sonuçlarla karşılaşınca ,sevdiği terk edince,annesi kızınca,karnesi kötü gelince hemen yaşam bağlarımız gevşiyor ve zayıflıyor.Sonrasında ise kendi ipimizi kendimiz çekiyoruz.
Bu sorunlara mutlaka eğilmek durumundayız. Yetkililerimiz, eğitimcilerimiz ,toplum bilimcilerimiz,psikologlarımız, ailelerimiz ve diğer ilgili insanlarımız bütün yönleriyle ele almalı sorunları .Artık insanımızı bu korkunç girdaptan kurtarmalıyız.Gözü yaşlı anne-babalar ve yakınlar kalmamalı
Neler mi yapılabilir ?
- İşe ailelerden başlamak lazım bence
- Sonra bu kişilerin arkadaş çevresi araştırılmalı..
- Hedefsiz ve amaçsızlık insanımızı kötü düşüncelere itiyor ,buna çözüm bulunmalı
- Sadece iş ve ekonomik durumun iyi olması insanlar için mutlu olmaya yetmiyor .Buna mutlaka bir çözüm bulunmalı.
- Üniversiteler bu çalışmalarda aktif görev almalı ve sorunların özüne inilmeye çalışılmalı.
- Diyanet İşleri Başkanlığı ve İlahiyat Fakülteleri bu çalışmada lokomotif görev almalı..Çünkü bu sorunların inanç boyutları da vardır.
- Bir de gençlerimizi sadece üniversite ve hayatın içinde belli konumlara şartlandırıp onları inanç noktasında zayıf bırakmamalıyız.
Bu ve buna benzer önerileri çoğaltmak mümkün .Ben sadece aklıma gelenleri yazdım.Profesyonelce olaylar analiz edilerek bir an önce somut adımlar atmak gerek Söylediklerimi anlayan var mıdır ki ? A.Hamdi ERER
