1979 yılında Rusya"nın ,dünyanın en zayıf ülkesi olan müslüman Afganistan" işgal etmesiyle  dünya açısından yeni bir sürecin başladığını kimse tahmin etmiyordu.
Nerden bilinecekti ki, dünyanın en güçlü ordusuna sahip Kızılordulu Rusya"nın Afganistan  batağında şanlı islam direnişi karşısında yenilgiye uğrayıp koskoca bir devletin yıkılacağına zemin hazırlasın.Ve öyle de oldu...1988 yılında Rusya"nın pes etmesiyle birlikte 3 yıl gibi kısa bir sürede koskoca SSCB paramparça oldu.
             40"lı yaşlarda olanlar o dönemleri çok iyi hatırlar.Afgan direnişi müslümanların haklı mücadelelerinde şanlı bir sayfa açmıştı.Marşlar bestelenmiş ezgiler söylenmişti.Hatta değişik islam toplumlarından bir çok genç cepheye değişik yollardan gidip savaşmışlardı.
             Hatta Afganistan gündeme geldiğinde zıhnımde şimşekleri çaktıran bir marş hatırlarım.
Afgan dağlarında kar kucak kucak 
Ne ev ne bark kaldı ne de bir ocak
Bizim evimizde yaz gibi sıcak
Bulmak istesen de bulamazsın ki...
                  O gün işgalci Rusya idi ve İslam dünyasının en büyük işgalcisiydi.Rus ayısıydı, defolup gitmeliydi...Dualarımız , niyazlarımız , desteklerimiz ve yardımlarımız hep kardeş ve masum afganlı kardeşlerimiz içindi....Göz yaşlarımız hep onlar için akıyordu...
                   Gelinen noktaya bakın....Aradan yıllar geçmiş...Afganistan  aynı  Afganıstan ama bir çok farkla...Değişmeyen ise kan ve gözyaşının artarak devam etmesi....İşgal edilen Afganistan ama bu defa işgalci farklı...Müttefik ( ! ) Amerika...Her zaman olduğu gibi demokrasi ( ! ) getirme adına, medenileştirme  ( ! ) adına....Dünya sus pus...Müslümanlar sessiz..ilgisiz...duasız...yardımsız...Amerika silahlarını deniyor o masum ve garip afgan halkının üzerinde...Her gün onlarca insan katlediliyor, çocuklar yetim , öksüz,  kadınlar dul bırakılıyor. 
                  Öyle enteresan şeyler oluyor ki ...Bir yer işgal edilecekse orda mutlaka bir yaramaz çocuk peydah ettirilir ve arkasından yapılanlar meşru hale getirilmeye çalışılır.Ve bu çok komik ve çok basit ve iğrenç numaralar da müslümanlar tarafından da yutulur...Ya da işimize öyle geliyor.
Taliban belası ile Afgan halkının başına dünyanın en berbat ve en öldürücü silahları ve bombaları yağdırılıyor.Sanki ölü toprağı serpilmişcesine ses seda yok kimsede...
Zaten ABD" nin dedesi müslüman  lideri Hüseyin Obama başkan seçilirken hedefini Irak"tan Afganistan"a kaydırmış ve demokrasi transferini Afganistan ülkesine taşıyacağı müjdesini ( ! )  vermişti.
Gerçekten belki mesafe  olarak uzağımızda olan  ama yüreğimizde yanıbaşımızda bir bedenin organları gibi olduğumuz Afganistan"da gerçekten çok kötü şeyler oluyor.Kan akıyor, göz yaşı dökülüyor...Ülkeler şımarık ve azgın batı dünyasının gelecek refahı adına talan ediliyor.Kadınlar ve kızlar iğrenç emellere alet ediliyor...Ve hala sessizliğin o korkunç girdabında boğuluyoruz..
Kurtuluş Savaşımızda herşeyleri ile yanımızda yer alan Pakistan ve Afganistan halkına yaklaşımlarımız böyle olmamalı...Bu kadar gündem dışı kalmayı haketmiyorlar sanırım...Bir şeyler yapmak gerekir....
Bu kadar sessizlik hayra alamet değil...Müslümanların kanı bu kadar ucuz olmamalı...Biz olmayı, biz kalmayı unuttuğumuzda kaybedilme başlamıştır ama herşey bitmiş değil.Önce müslümanlar yürekleriyle afgan halkını ve tüm mazlumları hatırlamalı ve desteklemelidir.Sonrası Allah Kerim....Yoksa, biz olmayı, aslanların sahte dostluklarına kanarak  kendi kardeşlerini yediren öküz ailesine döneriz....
Keser döner sap döner ...Bir gün de hesap döner....