Evliliklerinin ilk gününde kadın ve kocası kapıyı kimseye açmamak için anlaştılar. 

İlk olarak o gün damadın anne ve babası çifti görmeye geldi, kapının hemen ardındaydılar. 

Kadın ve kocası birbirlerine baktılar, adam kapıyı açmak istedi ama eşi ile yaptığı anlaşma gereği kapıyı açmadı, böylece anne babası daha fazla beklemeyip gittiler. 

Aynı gün içerisinde bir süre sonra, gelinin ailesi geldi.

Eşler anlaşmaya rağmen birbirlerine baktılar. 

Gelin gözyaşları içerisinde, bunu yapamam diye fısıldayıp kapıyı açtı. 

Eşi hiçbir şey söylemedi. 

Yıllar sonra 4 oğlan çocuğunun ardından 5. olarak kız çocukları dünyaya geldi. 

Baba yeni doğan kız çocuğu için büyük bir kutlama yapmayı planladı ve tüm tanıdıklarını davet etti. 

Sonra o gece kocasına diğer dört çocuğa böyle bir kutlama yapmadığı halde neden sefer böylesine bir kutlama yapmak istediğini sordu. 

Eşi basit bir yanıt verdi. “çünkü yalnızca kızım bana kapıyı açacak.”    

Kız çocukları ile babaları  arasında kimsenin anlayamayacağı özel bir bağ vardır.

Aralarındaki bu ilişki çok farklıdır, bunu anneler dahil kimse anlayamaz. 

Kız çocuğunun kendini en güvende hissettiği yer babasının yanıdır. 

Babası ile birlikte iken her zaman kendini en mutlu ve rahat hisseder.

Ne olursa olsun kız çocuğu bilir ki babası onu sonsuz sevecek, canı pahasına her zaman koruyacak.

Baba her zaman kızının süper kahramanıdır.

Kız çocuğu babanın her zaman küçük kızı prensesidir. 

Kızlar annelerin özelliklerini alıyor düşünülse de, aslında kızlar en çok babalarına benzerler. 

Babalar ve kızları arasında özel bir dil vardır.  

Dışarıda çok sert ve prensipli olan babalar, kızları yanında iken en hassas insanlar olur. 

Babalar kızlarına hiç kıyamaz, çünkü en hassas noktalarıdır.

Kızlarımıza sahip çıkalım ve onları hiçbir zaman yalnız bırakmayalım.