Hayat denilen zaman dilimi içinde, İMTİHANA tabi olan Adem çocukları, Allah(CC), ın emir ve yasaklarını, gönderdiği Peygamberler vasıtası ile öğrenirken, imtihanın diğer tarafında yer alan Şeytan’a tabi olarak işlenen fiilleri “GÜNAH” diye isimlendirmiştir.

Kaldığımız yerden devamla, İblis anlatmaya devamla; Ya MUHAMMED, baş olma sevgisi yine büyük günahların en büyükleri arasındadır. Benim yetmiş bin tane çocuğum var, bunların her birini bir başka yere tayin etmişimdir, sonra. . . o her çocuğumla birlikte yine yetmiş bin tane şeytan vardır. Onların bir kısmını ÜLEMAYA gönderdim. Bir kısmını GENÇLERE yolladım. Bir kısmını da MEŞAHIYA saldım. Bir kısmını da İHTİYAR KADINLARA musallat ettim. Gençlere gelince aramızda hiçbir anlaşmamazlık yoktur. Onlarla gayet iyi geçiniriz. Çocuklara gelince, onlarla da bizimkiler, istedikleri gibi birlikte oynarlar. Bizimkilerin bır kısmını da AĞABEYLERİN başına dert ettim. Bir kısmını da ZAHİTLERİN, Onlar bunların yanına girer, halden hale sokarlar. Bir tepe den öbürüne. . . hep dolaştırıp dururlar. Öyle bir hal alırlar ki başlardan sebeplerden herhangi birine sövmeye, işte böylece onlardan ihlası alırım. Onlar bu haller ile yaptıkları ibadeti ihlassız yaparlar, ama bu hallerinin farkında olamazlar. İhlas bundan sonra aldattığı bir rahibin hikâyesini anlatmaya geçti ve şöyle dedi. Bilmezmişsin ya Muhammed. Rahip BARSİSA, tam yetmiş yıl ihlâs ile Allah’a ibadet etti. Bu ibadetleri sonunda ona öyle bir hal ihsan edilmişti ki, HER DUA ETTİĞİ HASTA DUASI BEREKETİ İLE ŞİFA BULUYORDU. Onun peşine takıldım, hiç bırakmadım. Zina etti. Katil oldu. Sonunda da küfre girdi. Bu o kimsedir ki Allah’u Teala aziz kitabında onu şöyle anlatır. “. . . Şeytanın hali gibidir ki, o insana Kâfir ol. . . dedi . Vaktaki o kafir oldu. . bu defa ona şöyle dedi.Ben senden uzağım. Ben alemlerin Rabbi olan ALLAH’tan korkarım , ( Kur’an-ı Kerim 59/16)

İblis bundan sonra bazı kötü huylar üzerinde durdu  ve onların her birinden nasıl istifade ettiğini anlattı ;

YALAN; Bilmezmişsin Ya Muhammed, yalan bendendir ve ilk yalanı söyleyen de benim. Her kim yalan söylerse. . . o benim dostumdur. Her kim yalan yere yemin ederse. . . o da benim sevgilimdir. Bilmez misin ya Muhammed, ben Adem’e ve Havva’ya yalan yere Allah adına and içtim. “ Muhakkak ben size nasihat oluyorum .(17/16)” dedim. Bunu yaparım çünkü yelan yere yemin gönlümün eğlencesidir.

GIYBET VE KOĞUCULUK ; Gıybet ve Koğuculuga gelince . . . onlarda benim meyvelerim ve şenliğimdir.

Devam edecek