Evet bugünkü yazımda siz değerli Samsunsporlu abilerime, kardeşlerime ve arkadaşlarıma çok değişik bir konuyu açmak istiyorum.
29.01.1978 Mevsimlerden Kış aylardan ise Ocak idi. Bu benim doğum tarihim. Aslında o sabah daha dünyaya gözlerimi yeni açtığımda Samsunsporlu doğmuşum ve öylede gidiyorum. Nefes alıp verdiğim sürede öylece devam edecek. Şimdi gelelim Samsunspor aşkını içime nasıl bir nefes gibi çektiğimi ve vücudumun her noktasında dolaşan kan gibi hayat verdiğine... Daha 5 yaşındaydım Samsunspor'un ilk maçına gittiğimde. Beni o maça götüren Samsunsporlu olmamda çok büyük payı olan kişi ise bizlere daima eski stadda seyrettiği kendi döneminin yıldızlarını yani Acun'u, Temel'i, Kaleci Tekin'i, Deli Şendoğan'ı, Çolak Ömer'i ve Canavar Hamdi'yi daha sonraki dönemde ise ben 10 yaşımdayken 19 Mayıs Stadı'nın dış cephe duvarları örülmemiş merdiven boşluklarının altında  arkadaşlarıyla beraber oturup soğuk havada soğuktan korunduklarını, hafta sonu eskiden ışık olmayan gece yerine gündüz yazın sıcakta kışın ise soğukta oynanan maçlara maçın başlamasına saatler varken nasıl bir heyecan yaşadığını anlatırdı hep bana. Bana Tanju'yu, Savaş'ı, Emin'i, Rıfat'ı, Rahmetli Muzaffer'i, Orhan'ı, Fatih'i, Erol'u ve elinde tespih ile sahanın ortasında taraftarlara el sallayan büyük başkan merhum Hasbi Menteşoğlu'nu da o sevdirdi. Koltuğu olmayan üstü açık olan trübünlerde "Kırmızı ve Beyaz' demeyi o öğretti bana. Kendi işten sabah çıkardı ve eve gelir beni çocukluğumun o unutamadığım uzun ve güzel bilet kuyruklarına götürür ve işte bana burası Samsunluların ve Samsunsporluların gerçek evi derdi ve öylede oldu. Artık onun bana öğrettiği yoldan bende gidiyor ve çocuğuma aynı sevgiyi aşılıyorum. Yani bu sevgi paha biçilemeyen "Samsunspor Sevgisi" arkadaşlar... Kimdi biliyor musunuz yazımın başından itibaren sizlere bahsettiğim kişi? Babamın babası çok sevdiğim geçen yıl 76 yaşında kaybettiğimiz ve Hakk'ın rahmetine kavuşan büyük Samsunsporlu sevgili dedem merhum "Mehmet Karataş" idi. Evet arkadaşlar! Dedemin bana bıraktığı en büyük servetlerden biri bana taktığı ismim, bir diğeri ise renklerine aşık olmayı dedemden öğrendiğim "Samsunspor" idi. Kısacası benim gibi bütün taraftarlarımızın da böyle anıları mutlaka vardır. Hepsine saygı ve sevgilerimi iletirken "Mekanın cennet, ruhun şâd" olsun. Sen yerinde rahat uyu dualarımız seninle dede.
Buradan tüm gelmiş geçmiş zamanlarda Samsunspor'a sahada ve trübünde yada başka bir platformda emeği geçip vefat edenleride rahmetle anıyor, mekanları cennet olsun diyorum.
NOT: İşte bu nedenden dolayı :"BURASI HERYER DEĞİL, ŞEHRİ SAMSUN"