Japonya "da yaşanmış gerçek bir sevgi hikâyesidir.  Evini yeniden dekore ettirmek isteyen Japon bunun için bir duvarı yıkar.
Japon evlerinde genellikle iki tahta duvar arasında çukur bir boşluk
bulunur. Duvarı yıkarken, orada dışardan gelen bir çivinin ayağına battığı
için sıkışmış bir kertenkele görür. Adam bunu gördüğünde kendini kotu
hisseder ve ayni zamanda meraklanırda kertenkelenin ayağına çakılmış çiviyi
görünce. Muhtemelen bu çivi 10 yıl önce, ev yapılırken çakılmıştı.
 Nasıl olmuştu da kertenkele bu pozisyonda hiç kıpırdamadan 10 yıl boyunca
yasamayı başarmıştı? Karanlık bir duvar boşluğunda hiç kıpırdamadan 10 yıl
boyunca yasamak çok zor olmalıydı. Sonra bu kertenkelenin 10 yıldır hiç
kıpırdamadan nasıl 10 yıl yasadığını düşündü- ayak çivilenmişti!
Böylece çalışmayı bırakır ve kertenkeleyi izlemeye baslar, ne yiyor acaba?
Sonra nereden çıktığını fark edemediği başka bir kertenkele gelir ağzında
taşıdığı yemekle…
İnanılmaz! Adamı sersemletir gördüğü manzara.
Bir sevgi Ayağı çivilenmiş kertenkele, 10 yıldır. Diğer kertenkele tarafından
beslenmekteydi…
Bu iki kertenkele arasındaki ilişki acaba ne olabilir: es, arkadaş,
sevgili, abı, kız kardeş…
Aralarındaki ilişki her ne olursa olsun, görünce bize rahatsızlık verecek
bu iki canlı bize bir şeyler anlatmak istiyor:
Sevgi emek ister, öz veri ister, çaba ister, sabır ister, mücadele ister. Anlayış ister ama nefreti değil şefkati ister. Şimdilerde sevgiler menfaatlere dayalı. Bir kertenkele gibi olmayı kaç seven başarıyor sanırım çok azı.  Bunu başaranların çevrelerine anlatacakları sevgi hikâyeleri olur. Keşke insanların birazın da angut kuşu sadakati, kertenkele sabrı, kardelen çiçeğinin inanmışlığı ve kar tanesinin saflığı olsa ve sevgiler sonsuz olsa… Herkese sevgi dolu mutlu bir kalp yalansız olsun lütfen!.