Bu sezon maalesef Süper Lige değil de Bank Asya'dan düşmemek için mücadele etmek zorunda kalacağımızı düşünmek bizi çok üzüyor. Umarım yanılırız. Ama arkadaşlar görünen köy kılavuz istemiyor. Bu futbolcularla geçen sene bir gol averajla ligde kalmamız bazı topçularımızın transferini engelleyememiz rakiplerimizin de iyi transfer yapması, geçen sene küme düşen bir takımın hocasını da teknik direktörlüge getirmemiz, doğru dürüst sezon öncesi kampın yapılmaması hazırlık maçlarındaki takımımızın durumu bizi iyice karamsarlığa itiyor. İnşallah bir sihirli değnek bu takıma değer umudu ile gelelim sezonun ilk maçına...
Baştan söyleleyim. Turhan Hocanın ben bu takımı (4-1-3-2) sistemi ile oynatacağım diyerek Karabük maçında tek forvet anlayışı ile oynaması beni şaşırttı. Sanki 4-5-1 ile oynuyor gibiydik. Maçın ilk köşe atışında kalecimiz Cengiz'in hakim olması gerektiği altıpas içindeki misafirperverliği ile rakibe hoşgeldin demesi bizi hayrete düşürdüyse de Oktay'ın ortasına çok iyi yükselen Burhan'ın kafa ile attığı golle içimizdeki üç puan tohumları filiz açmaya başlarken, Sefa'nın da frikiği ile bu tohumlara su serpmesi içimizi serintelsede Cengiz'in misafirperverliğiyle tekrar üşümeye başladık. Ve ilk yarı 2-2 sona erdi.
İkinci yarı Turhan Hoca defansı 2. nci bölgenin sonuna kurdurarak hucüm bölgesine daha iyi top akmasını sağlamaya çalıştı. 3.ncü bölgede yaptığımız pas sonucu kazandığmıız gol hem Oktay'a hem de bize çok iyi geldi. Sefa'nın ön libero gibi oynaması. Murat'ın orta sahadaki çalışkanlığı kanatlarımızın ileri geri çalışması forvetlerimize rakip sahada görmemize ve sevinmemize sebep oluyorsa da 75. dakikadan itibaren sanki takıma bir sihirli değnek değimiş gibi lakayt oynaması Volkan'ın sorumsuz davranışlarına değir takım arkadaşlarının da uyması sonucu yediğimiz gol tüm havayı değiştirdi. Hele hele Volkan ve Burhan'ın kırmızı kart görmesi tribünlerin galyana gelmesine neden oldu. Sonuç mu sonuç bu takım istediği zaman oynuyor. Zaman bize herşeyi gösterecek.