Şimdi bu durumumuza ne diyelim.  Yepyeni bir sayfa hemde bembeyaz bir sayfamı açtık diyelim. Yoksa biz bu filmi üç-dört yıldır seyrede seyrede ezberledikmi diyelim. Farkındamısınız bilmem, yıllardır bu böyle olmuyormu? İlk önce hocalar gidiyor. (Bu hoca için hem fikiriz) sonra yöneticiler istifa etmeye başlayacak. Sonrada allah korusun başkan benden bu kadar diyecek. Bana destek çıkan yok, tek başıma kaldım söylemleri yeniden alevlenecek. Bu söylemlerinden de yerden göğe kadar haklı olacak. Çünkü bu şehrin takımına, o şehrin belediyesi detsek vermiyorsa, o takım mecburen bu sıkıntıları yaşayacak.

Her sene olduğu gibi yine yeni bir sayfa açarak, hatta uzun zamandır takımın başında kaptan olarak göremediğimiz kralımızı, takımın başında ilk onbirde görmek bizi ne kadar mutlu ettiysede, takımın sahaya yayılışında Turgut'u yine sağ açıkta görmek bizi mutlu etmedi. Nafız Turan hocama duyrulur!!!  Hocam bu toçunun paf takımında nerede oynadığını nasıl oynadığını bilmiyormusunuz. Adam maç içinde ne kadar ortaya kaysa tehlikeli pozisyonlar yaratıyoruz. İlk yarı öyle aman aman oyun sergileyemediysek te genelde takımın hırsı ve özellikle kaptanın hücum bölgesinde rakip takıma yaptığı nokta preslerin sonucunda  topların bizde kalmasın alkışlanmaya değerdi. Ama bu presleri bir futbolcu değilde iki futbolcu yapsa daha etkili olmazmı?

55. dakikada Serkan Aykut'un çıkmasıyla ileride pres yaparak, rakip takımın ileriye kolay çıkmasını engelleyen bir topçumuzun olmaması nedeniyle Karabükspor çok rahat çıkmaya başlayarak, defansımızı zorlamaya başladılar. Zaten maç başından beri olmayan orta sahamızı ellerini kolarını sallaya sallaya gezip Hasan'la karşı karşıya kalmaları, kendilerini bile şaşırttı. Ama inanın stattaki seyircileri hiç şaşırtmadı. Çünkü biz bu defansa, bu orta sahaya, bu forvete zaten alışmışız. Unutmadan deplasmanda puan alamayan takımların buraya Samsun'a 3 puan için gelmeleri inanın çok zoruma gidiyor. Gümüşdağ hoca gitti ama aynı tas aynı hamam. Hatta tellahlar bile aynı.