EDEP; Terbiye, iyi ahlâk ve karakter. Zarafet, Naziklik, Utanma, Çekinme, Hicap, Haya, Örtünmesi edep ve terbiye icabı olan yerler.

İFFET; Namus, Irz, Perde, Doğruluk.

HAYÂ;  Utanma, Sıkılma, Mahcubiyet, Ar hacâlet. (utanma-mahcubiyet).

Bu üç kelimenin devamına  (SIZ)  eki eklediğimizde, EDEPSİZ-İFFETSİZ ve HAYÂSIZ, olumsuz manaları önümüze gelmektedir.

İnsanlarımıza örnek teşkil eden, Medyayı gözlemlediğimizde, Kadınların cinsellik yönlerinin ön plana çıkartılarak, bilhassa teşhir manası ile birleştirilerek ortaya çıkan tiplerin, gerçek manada hangi ifade ile isimlendirileceği kişilere göre değişmektedir.

Kadim din öğretilerinin tamamında bu üç kelime, birinci manada, EDEP’Lİ, İffet’li, Hayâ’lı olmayı Allah (c.c.) adına emrederken. Tersi,  EDEPSİZLİK-İFFETSİZLİK-HAYÂSIZ’ LIĞI Şeytan’ın öğretileri ve dürtüleri olduğu bilinmektedir.

EDEPSİZ ifadesinde odaklanarak, açılmış bir bayana, “bu şekilde kendini göstermek için,  niçin ihtiyaç hissediyorsun” sualine, cevap vermemez ken, EDEPSİZ’lik ifadesini çerçevesindeki – Utanmaz, Arsız, hayasız, Çok bağırıp çağıran, şert tabiatlı, ters, bir kadın tipiyle sözlüklerimiz tarif etmektedir.  

TIP litarutüründe, SAPIKLIKLAR sıralamasında, TEŞHİRCİLİK teşhisi ile izah edilmiş olan bu hallerin temelinde,  İnanç saplamaları doğrultusunda, bedenin teşhirinin arkasında, sapık ilişkilerin bugün, masum ve normal haller ile halkımıza sunulan, PAPARAZİ ilişkileri ve gazete sütunlarındaki, KOCAMI NASIL ALDATTIM ahlaksızlıkları, sayfa, sayfa her gün insanlarımıza sunulurken,  neyi amaçladıkları sorgulanmalıdır.

Bilhassa Medyanın bu konudaki etkinliği ortada iken, yetkili mercilerin,  Milli ahlak’ı yeniden tarif ederek,  RUTUK’ UN bu yönde etkili hareketi sağlanmalıdır. Milli eğitimimizde bu kavramlar çocuklarımıza öğretilmelidir.

Bu günlerde caddelerimizde ve Medya da, omzunun bir tarafını aşağı sarkıtarak, bedenini açanların, bu işleri nereye vardıracakları merak konusudur,  

Çıplaklığı medenilik saydığımızda,!  Afrikanın, Amazonların, Avusturalya’nın balta girmemiş ormanlarında yaşıyan, İptidai insanların çıplaklığı, onları ne kadar medeni kılamıyorsa, Şehirlerde yaşayan insanlarında çıplaklaşmasında,  medenilikten o kadar uzaklaşıldığı manası ortaya çıkmaktadır.