1974 yılı...
10 Kasım günü...
95 Arkadaşımla birlikte...
İki Ulusoy otobüsü ile...
Ankara'dan gelmiştim...
Samsun'a...
Daha sonra...
Sezer'i, Süzer'i...
Öğrendim...
Ancak Ulusoy...
Karadeniz'in...
Vazgeçilmeziydi...
Benim için...
Geçen hafta...
İstanbul'dan...
Bir davet aldım...
Bilet için...
Firma sorduklarında da...
Tereddütsüz...
ULUSOY dedim...
Gidiş-dönüş alındı...
Samsun'dan...
Hareket ederken de...
İnişte servis soran...
Yolculara "Evet var"...
Dendiğine tanık oldum...
Perşembe sabah...
Esenler otogarında...
İndiğimizde...
"Şehir içi servis yok"...
Dediler...
Bereket beni karşıyamaya...
Gelen vardı ancak...
Diğer yolcular...
Perişan oldu...
Birde...
Onca firma arasından...
Sadece ULUSOY'un...
Servisi yokmuş...
Görevliler böyle söylediler...
Durumdan haberdar...
Olmayan yolcular...
Bagajlarıyla birlikte...
Perişan oldular...
Dönüş için...
Biletimi teyit etmek amacıyla...
Bir bilet satış noktasına...
Uğradım...
Teyit ettikten sonra...
Bildiğim halde...
Yine de sordum...
"Servisimiz yok...
Kendi imkanlarınızla...
Esenlerden binebilirsiniz" dediler...
Sağlık olsun ne yapalım...
Beğendik, güvendik ve bindik...
Kimse bizi zorla götürmedi...
Ancak benim bir sıkıntım...
Olmasa da...
Vatandaşın çektiklerini...
Görünce dayanamadım...
Yazmazsam...
Görevimi yapamamanın...
Ezikliğini duyardım...
İnsanlar İstanbul'a...
ULUSOY ile gidebilir...
Ancak servisten...
Yararlanmak isteyenler...
Perişan olur ve...
Bilet ücretinden gayrı...
Ekstradan bir de...
Taksi parası verebilirler...
Benden söylemesi...
Sağlıcakla kalın...